Transcriptie: Marcel Zuidam
In deze aflevering praten we met Marcel Zuidam, CEO van Nationale-Nederlanden Bank. De financiële vonk sprong bij hem al vroeg over toen hij op de middelbare school een beleggingswedstrijd won. “Als hoofdprijs mochten we een dagje naar het hoofdkantoor van ING (toen NMB) in Amsterdam” en toen wist hij het zeker. Ondernemen leerde hij van zijn ouders die een patisserie zaak hadden en waar hij zijn handen uit de mouwen moest steken. “Ik bracht bestellingen rond, in de zomers ijsjes scheppen, dus ik deed eigenlijk van alles. Bedienen op het terras.” Zijn positie als CEO kan soms eenzaam zijn, zegt hij, en daarom is het goed om af en toe kritiek te horen. “En dan is feedback uit je team of van je aandeelhouder of van je leidinggevende of van buitenstaanders ontzettend belangrijk.” Hij zegt soms tegen trainees “Loop niet te snel in de pas.” De gast in deze aflevering is Marcel Zuidam, je gastheer Jeroen Broekema.
Jeroen: Welkom bij een nieuwe aflevering van Leaders in Finance, deze week met Marcel Zuidam, de CEO van Nationale-Nederlanden Bank N.V. Welkom, Marcel!
Marcel: Dankjewel!
Jeroen: Leuk dat je de tijd neemt om hier in Driebergen-Zeist bij Grytte Bloemenheuvel gesprek te voeren met Leaders in Finance. Ik zal jou introduceren. Marcel is de CEO van Nationale-Nederlanden of NN Bank. Marcel werkt al zijn hele loopbaan in de financiële sector. In 1994 startte hij als management trainee bij ABN AMRO Bank, waar hij diverse managementfuncties bekleedde in Corporate en Retail banking, laatstelijk als CFRO van ABN AMRO Hypotheken Groep. Na de afronding van de integratie met Fortis Bank Nederland stapte hij in 2012 over naar Quion Groep, een business process outsourcer op het gebied van hypotheek servicing, waar hij als directievoorzitter een succesvolle turnaround leidde. Daarna trad hij in dienst bij Delta Lloyd waar hij als CEO verantwoordelijk werd voor de bankactiviteiten. Via de overname van Delta Lloyd trad hij in 2017 in dienst van Nationale-Nederlanden, waar hij als Chief Transition Officer de integratie van beide banken leidde. Sinds twee jaar is hij CEO van Nationale-Nederlanden Bank. Marcel bekleedt daarnaast diverse nevenfuncties waaronder lid van de Raad van Toezicht van Hostelketen Stayokay. Hij studeerde bedrijfseconomie aan de Universiteit van Amsterdam. Marcel is 50 jaar en woont met zijn vrouw en twee kinderen in Hilversum. Zijn favoriete sporten zijn mountainbiken, wielrennen, hardlopen en, als de reissituatie het toelaat, skiën. Dan hebben we best wel een beeld van jou. Ik zou toch willen beginnen met NN Bank, om daar eens even een beeld van te krijgen. Ik vind het een prettige methode om langs de verschillende stakeholders te lopen. Zou je misschien willen beginnen met de klanten, wat voor soort klanten heeft NN Bank?
Marcel: Ja, dat doe ik graag. Allereerst is NN Bank een jonge bank; we bestaan 10 jaar sinds vorige maand. Als je kijkt naar onze klanten, dat zijn er ruim een miljoen. Dat zijn klanten die bij ons een hypotheek hebben, die bij ons sparen, die bij ons beleggen. Die zijn de afgelopen tien jaar klant geworden, het zij via onze autonome groei, het zij via de overnames van Delta Lloyd en Westland Utrecht Bank, waar zij ooit klant geworden zijn. Vaak zijn het klanten die elders een betaaldienstverlening hebben en die ons als tweede bank ernaast hebben.
Jeroen: Aan de menselijke kant, aan de collega kant, de medewerkers, kan je daar een beeld bij geven? Ik heb gelezen dat het er meer dan duizend zijn. Waar zitten die ongeveer allemaal?
Marcel: Ja, we hebben een kleine 1.200 FTE collega’s in dienst en die zijn verspreid over onze twee locaties. Al onze hypotheekactiviteiten zitten in Rotterdam, dat is historisch zo gegroeid. De overige activiteiten, dus de staven en de sparen en beleggen activiteiten zitten in Den Haag, in ons hoofdkantoor van Nationale-Nederlanden. In aantallen zijn er ongeveer 400 mensen in hypotheken en de overige 800 in Den Haag in de overige functies.
Jeroen: We gaan door met mijn stakeholders, ik kan er nog een paar bij verzinnen. De aandeelhouders in de groep, hoe werkt zoiets? Aan de ene kant ben je je eigen bank en aan de andere kant zit je in zo’n groep, wat zijn daar de voor- en nadelen van?
Marcel: Dat gaat eigenlijk best heel natuurlijk, vind ik. We hebben dezelfde merknaam waaronder we opereren, samen met een aantal andere business units, een aantal andere collega’s. We proberen daar natuurlijk richting de klant één Nationale-Nederlanden propositie neer te zetten zodat de klant ons ook als één ervaart. Tegelijkertijd werken we ook nauw samen, dus commercieel, zoals ik net schetste. Niet alleen richting retail klanten maar ook samen met de levensverzekeraar omdat ze beleggen in hypotheken die wij in de markt zetten als NN Bank, maar ook als aandeelhouder. Dat is best wel formeel geregeld, we hebben een eigen bankvergunning en dat vereist ook dat wij een eigen bestuur hebben, een eigen Raad van Commissarissen en dat we dus een vrij formele verhouding hebben met onze aandeelhouder. Maar dat werkt in de praktijk eigenlijk heel goed, dat is gewoon een hele gezonde checks and balance, of de aandeelhouder ook tevreden is met de performance van NN Bank en of wij ons thuis voelen bij deze aandeelhouder. In de dagdagelijkse samenwerking gaat dat eigenlijk heel erg goed, kan ik zeggen. Ik heb dat eerder meegemaakt, bij mijn vorige rol bij Delta Lloyd was dat eigenlijk een identieke situatie en in de praktijk versterkt dat elkaar.
Jeroen: Dat kan ik me voorstellen. Tegelijkertijd zou ik ook denken dat je collega’s bij de groep in feite ook weer degenen zijn die de oversight houden als aandeelhouder. Zitten die daar veel meer bovenop omdat ze vaak veel meer informatie hebben dan misschien de reguliere aandeelhouder of direct op de beurs?
Marcel: Dat valt eigenlijk wel mee. We zijn natuurlijk als bank binnen een grotere verzekeraar een specifieke activiteit. Je ziet eigenlijk dat de oversight-functie minder op de bancaire activiteit is gericht en meer op de verkeringsactiviteiten, dus ik vind die oversight-rol eigenlijk ook heel goed en evenwichtig en we hebben het over de dingen waar we het met elkaar over moeten hebben.
Jeroen: Misschien nog wel een andere stakeholder, geen onbelangrijke, de samenleving. Dat is een beetje een algemeen begrip, maar hoe kijk je daarnaar?
Marcel: Ik denk dat banken in het algemeen en dus ook NN Bank een steeds relevantere rol in de samenleving spelen en kunnen spelen en ook moeten spelen. Ik denk dat daar ook op heel veel terreinen in maatschappelijke opvattingen en de ontwikkelingen daarin de afgelopen jaren een andere dynamiek is gekomen waardoor banken in het algemeen en dus ook Nationale-Nederlanden een veel belangrijkere rol gaan kunnen spelen dan dat we tot nu toe hebben gedaan. Dan denk je op allerlei terreinen, dat gaat over schuldenproblematiek, dat gaat over je persoonlijke financiën, dat gaat over verduurzaming van de Nederlandse woningmarkt of over het helpen bij de verdiencapaciteit van de Nederlandse economie in de toekomst, bijvoorbeeld op het gebied van digitalisering. Dus die maatschappelijke rol zien we en die willen we ook nemen.
Jeroen: Waar zie jij de belangrijkste veranderingen extern vandaan komen voor NN Bank?
Marcel: Ik denk dat heel veel veranderingen komen als gevolg van technologische ontwikkelingen en de mogelijkheden van digitalisering. Enerzijds biedt dat heel veel kansen en anderzijds zien we natuurlijk ook in het concurrentiespel dat er nieuwe spelers zoals de bekende Big Techs kijken naar de financiële sector en daar zit heel veel verandering aan te komen en die is natuurlijk al onderweg. Daar proberen we volop op in te spelen.
Jeroen: Zie je dat nou vooral als een kans of als een bedreiging, bijvoorbeeld Big Tech en dat soort partijen?
Marcel: Ik zie de samenwerking met fintechs voor alsnog vooral als een kans. Je ziet dat wij onze bank gebouwd hebben op platformen van derden. We werken samen met fintechs, als je ze zo wil noemen, die ons helpen met hele moderne platformen. Deze bank is voortgekomen uit de fusie van WestlandUtrecht Bank zoals ik al zei, en Delta Lloyd bank en we hebben de afgelopen periode van integratie gebruikt om ons platform ook te vernieuwen. Er staat nu een bank met een state-of-the-art platform, mede dankzij de technologie die onze technologiepartners ons brengen. Dus dat is echt een kans om een snelle wendbare bank te kunnen zijn zonder de legacy die veel concurrenten van ons hebben. Anderzijds is het natuurlijk zo dat de komst van Big Techs wel degelijk een bedreiging kan zijn. We zien toch dat zij in markt pockets opereren of willen gaan opereren waar wij ook actief zijn en ze staan onder een ander toezichtregime of onder geen toezichtregime. Af en toe levert dat wel uitdagingen op en dat zijn ook wel bedreigingen die de komende jaren ook vanuit Europa op ons afkomen. Daar moeten we ons echt tegen wapenen en voorbereiden.
Jeroen: Helder. Iets wat ik je ook nog wil vragen, ik weet niet in hoeverre je dat kan delen, maar je was CEO bij Delta Lloyd, dat werd dan overgenomen. Het is niet per se een gegeven dat je dan als CEO blijft zitten, denk ik?
Marcel: Nee, dat heb je heel goed gezien. Het was ook voor mij geen vanzelfsprekendheid om bij Nationale-Nederlanden in dienst te komen. Het was zo dat ik bij Delta Lloyd bank in dienst ben gekomen met natuurlijk afspraken over de ambitie van de bank en de groei van de bank. Al heel snel bleek dat Delta Lloyd uitdagingen had om haar solvabiliteit in het Levenbedrijf op orde te houden en dat de kapitalisatie van dat Levenbedrijf prioriteit kreeg boven de bank. Eigenlijk had ik al het voornemen om verder te gaan kijken dan Delta Lloyd bank omdat mij duidelijk werd dat de zaken waarvoor ik binnenkwam niet meer haalbaar waren. Dat kan gebeuren, even goede vrienden. Daar had ik ook een prima gesprek over met de board. En juist op dat moment kwam de overname van Nationale-Nederlanden Bank. Het was voor mij ook geen vanzelfsprekendheid om daar in dienst te komen. Maar goed, ik heb daar hele goede gesprekken gevoerd met het management, met David Knibbe, en dat heeft mij heel veel vertrouwen gegeven. Dat is ook mede de reden waarom ik aan boord ben gekomen als Chief Transition Officer waarbij ik twee jaar lang bij de bank heb geïntegreerd. Dat was ook een mooie afgebakende rol waarvan we van tevoren wisten dat het een tijdelijke rol was. Op die manier konden we aan elkaar wennen en konden we kijken “Past Marcel Zuidam bij Nationale-Nederlanden en andersom?” Twee jaar later, begin 2019, hebben we tegen elkaar gezegd “Dit pas eigenlijk heel goed, dit voelt heel goed voor beide kanten.” Toen heb ik het stokje van mijn voorganger overgenomen als CEO van NN Bank en tot de dag van vandaag met ontzettend veel plezier.
Jeroen: Mooi, want het is eigenlijk een soort testopdracht geweest en voor jou een testmoment om te kijken of het past. Het is ook best wel stoer, om het zo te zeggen, van een nieuwe partij. Want het is natuurlijk veel gemakkelijker om gewoon je eigen mensen erop te zetten die al 30 jaar bij NN werkten, gewoon een nieuwe CEO erop.
Marcel: Ja, dat is absoluut het geval. Mijn voorganger heeft het ook ontzettend goed gedaan en wat ik net zei, de bank die we vandaag hebben staan is ook voor een heel belangrijk deel aan hem en het vorige managementteam te danken. Dat is ook het gesprek dat ik heb gevoerd destijds, van “Ik ben de onderliggende partij, ik weet hoe het gaat. Mijn evenknie doet het heel goed, dus zit je op mij te wachten?” En toch is daar iets heel positiefs uit gekomen en daarvoor verdient Nationale-Nederlanden heel veel credits.
Jeroen: Misschien heeft die bescheidenheid wel een belangrijke rol gespeeld, wie weet? Wie zal het zeggen? Ik zie je knikken of niet knikken? Dat is het mooie aan een podcast, dat kunnen we niet zien. In de introductie zeiden we ook dat je je hele werkzame leven in de financiële sector werkt. Dus je past extreem goed bij Leaders in Finance, dat is een mooie ‘checking the box‘. Hoe komt het dat jouw interesse daar ligt en hoe ben je daarin terechtgekomen?
Marcel: Ik weet het nog heel goed, bij mijn beroepsoriëntatie aan het eind van de middelbare school was ik in eerste instantie gericht om meer richting de hotelsector te gaan of iets met hospitality te gaan doen. Ik ben opgegroeid in een ondernemersgezin, mijn ouders hadden een patisserie. Dus ik ben opgegroeid met ondernemen en gasten het naar hun zin te maken met mooie patisserie. Dat wekte ook mijn belangstelling. Ik ben naar open dagen geweest van alle hotelscholen in Nederland en toch miste ik iets. Het was ook op een moment dat ik met de middelbare school meedeed aan een beleggingscompetitie van de toen nog NMB-bank en we wonnen die ook met ons team. Als hoofdprijs mochten we een dagje naar het hoofdkantoor van ING (toen NMB) in Amsterdam in de Bijlmer. Dat wekte toen wel mijn belangstelling voor de financiële sector, daar ben ik toen verder over gaan nadenken en toen heb ik besloten om een studie te gaan doen om mij daarop voor te bereiden en daar heb ik geen spijt van gehad. Ik ben in 1994 bij ABN AMRO begonnen en sindsdien ben ik in de sector actief gebleven en ik heb iedere keer hele mooie kansen gekregen om impact te maken en mooie dingen te doen en mezelf te kunnen verbreden en te vernieuwen. Dat is ook wel wat bij me past.
Jeroen: Ik zit ondertussen drie haakjes op te schrijven want ik kan hier drie hele leuke kanten op. Ik zal ze alle drie even afgaan. De eerste is: Wat is het dan dat je interesse wekte toen je die prijs won en naar die NMB-bank mocht? Wat triggerde er dan?
Marcel: Toch de wereld van het geld en wat je daarmee kan doen. Dan kom ik een beetje terug op de maatschappelijke rol die we als bank vervullen en misschien kon ik dat toen nog niet zo goed onder woorden brengen, maar ik proefde dat wel. Geld als middel om de economie verder te helpen, mensen verder te helpen, de welvaart in Nederland en in Europa te vergroten en daar mensen mee te helpen in een toen nog compleet andere context als waar banken vandaag de dag in opereren en met een totaal ander besef dan hoe ik daar nu over kan praten in deze podcast. Maar ik denk dat dat mij fascineerde, dus niet alleen de harde getallen maar ook de mogelijkheden die dat bieden voor bedrijven, voor de maatschappij en individuen.
Jeroen: Leuk om te horen! Ik was ook benieuwd naar die prijs, jullie mochten naar het hoofdkantoor maar waarom wonnen jullie die prijs en wat hadden jullie gedaan?
Marcel: Wat ik me er nog van herinner is dat het een fictief beleggingsspel was. Je kon niet beleggen met echte aandelen, je kreeg een bedrag dat je fictief belegde en wij hadden daarbij het beste beleggingsrendement en de prijs was inderdaad het uitje. Als middelbare scholier mogen rondlopen op het hoofdkwartier van een grote bank vond menigeen toen hartstikke interessant en ik ook.
Jeroen: Je zei “Ik kom uit een ondernemersgezin, een patisserie.” Wat betekende dat in het gezin, dat je ouders ondernemers waren?
Marcel: Dat heeft een hele grote stempel op mijn opvoeding gehad en op ons gezinsleven. Mijn ouders hebben vanuit niets een heel mooi en succesvol bedrijf opgebouwd. Een patisserie op de Veluwe waar we met de allermooiste ingrediënten de mooiste producten maakten, geïnspireerd op de reizen die mijn ouders maakten naar andere landen om daar de kunst af te kijken van collega’s en ervaringen en recepten uit te wisselen. Altijd hard werken maar vooral met heel veel passie. Dat was natuurlijk ook de tijdsgeest toen, zeker als ondernemer, en nog. Dat heeft mij gevormd. Mijn ouders hebben mij echt voorgehouden “Als je iets wil bereiken dan moet je hard werken om dat te bereiken. Maar doe het ook vooral met passie want dan geeft het ook energie in plaats van dat het alleen energie kost.” Dat is ook wel mijn motto geworden in mijn werkzame leven, ik heb die passie meegenomen naar de financiële sector maar die heb ik echt vanuit huis meegekregen. Ik heb heel veel gewerkt in het bedrijf van mijn ouders. Wat ik net zei, gasten naar hun zin maken, klanten blij maken. Ook dat neem ik mee naar mijn huidige baan en dat is ook wat mij drijft. Ik ben er ook heel erg trots op, dat ik dat heb meegekregen van mijn ouders en ik ben hen daar ook heel erg dankbaar voor.
Jeroen: Begonnen je ouders daar al direct mee na school, waren ze heel jong? Of zijn ze pas later het bedrijf begonnen?
Marcel: Eigenlijk was dat heel kort na school. Mijn vader vanuit zijn diensttijd, hij zat bij de Koninklijke Marechaussee en hij werkte toen bij een banketbakkerij die hij uiteindelijk heeft overgenomen van zijn baas. En mijn moeder vanuit school. Dus inderdaad wat ik zei, ze zijn met niets begonnen en ze hebben vanuit niets een heel succesvol bedrijf opgebouwd.
Jeroen: En dus samen?
Marcel: En dus samen, dag en nacht hebben ze samengewerkt in het bedrijf en heel intensief. Als je samen als echtpaar je bedrijf leidt en ziet groeien en moet opbouwen, samen met je personeel en later ook met mijn zus en mijn zwager die in het bedrijf zijn gekomen en die het hebben overgenomen, dan is dat de illustratie van een heel hecht gezin, wat wij ook waren. Ook dat heb ik vanuit huis meegekregen.
Jeroen: Mooi om te horen! Heb je ooit eraan gedacht om het over te nemen? Je zei al dat je andere familie het wel overgenomen heeft. En jijzelf?
Marcel: Nee, ik heb eigenlijk nooit die ambitie gehad. Wel om de hospitality in te gaan maar niet om het bedrijf over te nemen.
Jeroen: Dat vind ik wel interessant, de hospitality ingaan?
Marcel: Ja, dus bijvoorbeeld in de hotellerie sector of in restaurants een managementpositie, dat heb ik wel overwogen toen ik voor mijn beroepskeuze stond maar ik ben uiteindelijk een andere kant opgegaan. Maar ik merk nog steeds dat ik door mijn achtergrond, als ik een hotel binnenloop of een restaurant, met een blik rondkijk van “Klopt het hier?” als ware ik de manager ben.
Jeroen: Je zit nu bij de Stayokay, de nieuwe naam van de jeugdherberg als ik het mij goed herinner uit mijn jeugd. Is daar ook een link?
Marcel: Ja, dat zie je goed. Toen ik daarvoor gevraagd werd, dacht ik “Dit is echt iets voor mij. Hier is de cirkel wel rond en wat leuk om een keer als toezichthouder betrokken te zijn bij zo’n soort onderneming waar gastvrijheid de core business is.” Dat doe ik nu al bijna acht jaar. Ik zit bijna aan het einde van mijn tweede termijn dus dit jaar moet ik afscheid nemen, tot mijn grote spijt. Maar dat vond ik echt heel erg verrijkend om te doen, om op die manier betrokken te zijn bij deze sector.
Jeroen: Ben je ook weleens gast?
Marcel: Ik ben heel vaak gast. Ik ben net in de meivakantie naar de net heel mooi verbouwde Stayokay in Terschelling geweest en afgelopen weekend heb ik zelfs nog in het hostel in Rotterdam geslapen met mijn zoon, want daar is net de marinierskamer in gebruik genomen waar samen met het mariniersmuseum in Rotterdam een samenwerking is gestart. Ze kunnen wel een extra nachtje gebruiken in deze coronatijd, dus ik heb het volledige pakket genomen.
Jeroen: Wat leuk om te horen! Ben je daar nu ook vooral financieel betrokken als toezichthouder of ben je all-around?
Marcel: Ja, het is wel mijn portefeuille. Dus we hebben niet een formele portefeuilleverdeling in die Raad van Toezicht. Financiën is wel eigenlijk de portefeuille waar ik samen met een collega in de financiële commissie bij betrokken ben, bij Stayokay. En ook in de aanpalende stichting – want het zijn eigenlijk twee stichtingen waar ook het vastgoed van de hostels zelf in zit – ben ik voorzitter. Als zodanig heb ik tussen die twee stichtingen de linking-pin-functie.
Jeroen: Het loopt straks af, wat lijken je nog meer leuke nevenfuncties en in welke hoeken? Weer in deze hoek van hospitality of hele andere dingen?
Marcel: Ik ga inderdaad wat anders zoeken. Op dit moment is het zo dat ik best wel veel aandacht voor mijn baan nodig heb maar er past inderdaad nog iets bij. Ik denk dat het een andere nevenfunctie moet zijn met een andere maatschappelijke relevantie. Daar ben ik nog zoekende in.
Jeroen: We hebben het al even gehad over hoe je in die financiële sector bent terechtgekomen en dan begin je bij ABN AMRO. Hoe was dat in die tijd? Is dat heel anders dan nu als jij nu starters ziet bij jouw bank en hoe jij startte bij ABN AMRO destijds?
Marcel: Ja, dat is absoluut onvergelijkbaar. Ik kwam binnen bij ABN AMRO in 1994, een paar jaar na de fusie tussen ABN en AMRO. In nog net niet ieder gesprek kwam dat aan de orde, van “Welke bloedgroep ben jij?” Dat was veel traditioneler dan wat het nu is. Ik denk dat de banken van vandaag veel meer vooruitstrevend zijn, veel vernieuwender, veel meer inzetten op digitalisering en IT, waar het in die tijd vooral ging om de kredietverlening en veel meer op de traditionele manier. De cultuur was heel anders met veel meer hiërarchie en veel meer lagen in de organisatie. Gelukkig is dat de afgelopen jaren ten goede veranderd.
Jeroen: Hoe ambitieus was je in die beginjaren van je loopbaan?
Marcel: Ik omschrijf het altijd als gezond ambitieus. Het is altijd zo geweest dat ik gewoon graag wilde slagen in de functies die ik deed en daar ook wel ten volle mee bezig was en niet meteen met de functie van “Ik heb een jaar goed gewerkt, wanneer komt de volgende functie op mijn pad?” Ik wilde me echt bewijzen in de functie en zaaien maar ook het succes zelf oogsten en mezelf daarin uitdagen en dan met de passie die ik net schetste die ik toch ook wel meebracht heb ik gemerkt dat het ook opviel. De combinatie van succes en enthousiasme werkte aanstekelijk en in meerdere gevallen van mijn loopbaan bij ABN AMRO maar ook daarna werd dat gezien door mijn omgeving en op die manier kwamen steeds de uitdagingen op mijn pad. Dat past ook wel bij wie ik ben, ik leef heel erg in het nu. Ik kan impact maken in het nu, wat ik nu aan het doen ben, en ik kan geen impact maken met wat ik morgen aan het doen ben want dat is er nog niet. Dat komt daarna. Dat nu, dat heb ik altijd met heel veel passie en plezier gedaan en dat viel op en dat heb ik steeds met enige stress gedaan in de banen die ik heb gedaan en dat heeft mij enorm geholpen in mijn loopbaan.
Jeroen: Denk je dat steeds de stappen ‘naar boven’ in de hiërarchie, als je dat reflecteert, verklaar je dat met name uit die passie en het enthousiasme of met name uit hard werken of intelligentie? Het makkelijke antwoord is “Het is een combinatie”, maar is er één waarvan jij zegt “Die valt echt op”?
Marcel: Ik begin met het makkelijke antwoord; het is inderdaad de combinatie van het arbeidsethos die ik van thuis uit heb meegekregen, hard werken om dingen te bereiken in combinatie met de passie. Ik heb het ook altijd echt met plezier gedaan. Maar ik denk ook wel de resultaatgerichtheid, de ambitie om samen met collega’s succes te bouwen en dat samen te vieren, dat is ook wel wat opgevallen is en wat me drijft.
Jeroen: Zit er ook een bepaalde bewijsdrang in?
Marcel: Ja, maar vooral naar mezelf. Dus continu mezelf blijven uitdagen, aan jezelf bewijzen dat je dingen kunt, dat je jezelf blijft vernieuwen, dat heb ik ook heel veel gedaan. Ik heb ook wel die rode draad van de financiële sector en de afgelopen jaren binnen de sector en binnen verschillende bedrijven best wel verschillende rollen gedaan. Ik ben overgestapt van corporate banking naar de retailbank, toen ik ABN AMRO verliet ben ik bij een BPO-bedrijf gaan werken. Quion, wat je net noemde. Ik heb bij NN de integratie geleid, allemaal dingen die ik nog nooit eerder gedaan had. Het mooie daaraan vond ik dat ik mezelf daarin uitdaag, ik wilde in de eerste plaats mezelf daarin bewijzen dat ik dat ook kan. Jezelf in de breedte blijven ontwikkelen, dat is iets dat me steeds geboeid heeft, binnen de context van de financiële sector dan weliswaar maar ik heb daarbinnen dus veel verschillende rollen gedaan. Dus ik wilde me vooral bewijzen naar mezelf en niet zozeer naar anderen, dat houdt me niet zo bezig.
Jeroen: Weg van de bewijsdrang of in ieder geval naar jezelf, iets wat ik met je wilde bespreken, wat me opvalt bij alle mensen die hier aanschuiven is dat het ook vaak gaat over “In hoeverre kan je jezelf zijn?” Dat is mijn bewoording ervan, het werd vaak in hele andere bewoordingen gezegd. Ik wou met jou reflecteren, in hoeverre kon jij in het begin van je carrière echt jezelf zijn? Of kan je dat bijvoorbeeld nu veel meer? Want dat hoor ik vaak, nu mensen wat ouder zijn geworden en ook hun positie hebben, dan kunnen ze nog meer zichzelf zijn. Herken je dat of zeg je “Nee, ik ben eigenlijk altijd al aardig mezelf geweest” of zeg je zelfs “Nee, ik ben nog steeds niet mezelf, ik speel een rol”? Onwaarschijnlijk, maar het zou kunnen. Hoe kijk jij naar dit punt?
Marcel: Ik denk dat ik altijd wel mezelf heb kunnen zijn. Ook in die beginjaren bij ABN AMRO in de traditionele periode van bankieren, ook daar ben ik nog steeds ontzettend dankbaar voor de leerschool die ik daar heb gehad en ook de kans om continu jezelf te verbeteren en ik kon het niet doen zonder mezelf te zijn. De traineeships van ABN AMRO waren en zijn nog steeds uitstekend en daar krijg je dat ook echt mee, zelfs in die bank die in die tijd nog een heel ander imago had. Ik denk wel dat je naar mate je ouder wordt en wat verder komt in je carrière wat meer reflecteert op je eigen gedrag en dat je daardoor misschien het gevoel hebt dat je wat meer jezelf kunt zijn. Maar ik heb me nooit anders voor hoeven te doen dan wie ik ben, gelukkig niet.
Jeroen: Zijn er mensen geweest in je privéleven of in je werk die een hele zware impact hebben gehad op wie jij bent en hoe je nu acteert?
Marcel: Ik heb meerdere leidinggevenden gehad in eigenlijk alle bedrijven waar ik heb gewerkt die dat enthousiasme en die passie in combinatie met mijn resultaten altijd hebben gezien en mij kansen hebben gegeven die niet altijd voor hunzelf voordelig waren. Dus meerdere keren ben ik vertrokken uit een baan terwijl ik eigenlijk nog halverwege die baan was maar dat de leidinggevende tegen mij zei “Je bent klaar voor de volgende stap. Het is niet zo goed voor mij, want ik heb nu een probleem maar ik wil graag dat jij een volgende stap zet.” Dat heb ik wel overgenomen in mijn eigen stijl van leiderschap. Dus talent ontwikkelen, soms ten nadele van jezelf maar ten voordele van je bedrijf, je organisatie, dat heb ik echt overgenomen. Dat heb ik aan een aantal mensen in mijn loopbaan te danken en ik heb met nog een flink aantal van hen ook nog heel vaak contact. Sommigen zijn echt hele goede vrienden geworden.
Jeroen: Zijn het ook mensen die jou nog steeds challengen?
Marcel: Zeker, ja. Dat zijn natuurlijk ook mensen die ik af en toe spreek buiten de organisatie die me af en toe een spiegel voorhouden. Dan is het ook prettig om dat te kunnen doen met iemand van buiten je eigen organisatie.
Jeroen: Heb je daar ook een voorbeeld van, wat zou willen laten zien in die spiegel?
Marcel: Dat gaat vooral over “Blijf jezelf vernieuwen.” Je komt toch in een fase van je loopbaan waar de valkuil kan ontstaan waar je dat niet meer doet omdat je op een bepaalde positie zit terwijl je natuurlijk juist in de rol zit waar je de meeste impact hebt tot nu toe in je loopbaan en je de verantwoordelijkheid hebt om je bedrijf klaar te maken voor de volgende stap en voor je opvolger. Dat krijg ik wel regelmatig mee, en gelukkig ook, van collega’s binnen het bedrijf. Dus die challenge is er zowel intern als extern en daar ben ik alleen maar heel blij mee want de CEO-rol is soms ook een rol waar je op momenten eenzaam bent en dan is feedback uit je team of van je aandeelhouder of van je leidinggevende of van buitenstanders ontzettend belangrijk.
Jeroen: Jezelf blijven vernieuwen is natuurlijk voor iedereen belangrijk en misschien inderdaad nog wel meer in die positie als eindverantwoordelijke. Dat roept mij de vraag op: Wat zijn nou methodes om dat te doen? Hoe doe je dat?
Marcel: Ik ben niet zo’n managementboeken-lezer, maar ik haal wel inspiratie uit gesprekken met collega’s. Ik vertelde voordat we de microfoon aanzetten dat ik ook wel podcasts luister. Ik ben heel selectief in het bezoeken van seminars, ik kom daar toch vaak teleurgesteld van terug omdat ik vind dat de kwaliteit het toch te wensen overlaat. Maar sommige seminars – ik zeg tegen negen van de tien nee maar één springt er dan vaak wel uit – het is toch wel dat extern ophalen met externe stakeholders/sprekers. Natuurlijk volg ik de marktontwikkelingen, dat is natuurlijk bij uitstek onze rol en mijn rol als CEO om de ontwikkelingen in de buitenwereld in de maatschappij te lezen en die te vertalen naar NN. Maar ook heel veel met collega-bestuurders spreken. Ik ben sinds een half jaar lid van het bestuur van de NVB. Daar spreek je ook met collega’s over de gemeenschappelijke thema’s die ons bezighouden en de uitdagingen waar we als sector voor staan. Dat is echt verrijkend.
Jeroen: Eén van de belangrijke rollen van de CEO is ook hiring. Je hebt natuurlijk ongelooflijk veel mensen aangenomen in al die verschillende leidinggevende rollen, waar let jij met name op? Er zijn natuurlijk heel veel dingen waar je op let maar wat zijn jouw één, twee of drie belangrijkste dingen waar jij op hiret?
Marcel: Er zijn een paar dingen. Ik kijk naar de team samenstelling, dus wat voegt iemand toe aan het team? Ik ben een believer van pluriforme teams, mensen die elkaar aanvullen. Dan heb ik het niet alleen over gedrag maar uiteraard ook over diversiteit. Ik ben er heel erg trots op dat we een managementteam bij de bank hebben waarbij een heel groot deel van het team uit vrouwen bestaat. Ik ben er ook echt van overtuigd dat het ons helpt om betere besluiten te nemen en dat heb ik eigenlijk ook in alle MT’s waarin ik gewerkt heb of leiding aan gegeven heb steeds zo ervaren en ook kunnen beïnvloeden. Als je kijkt naar de personen die ik aanneem dan zie je vaak wel aan de ogen hoe iemand in de wedstrijd zit. Ik zoek mensen die het maximale uit zichzelf willen halen, ten dienste van het bedrijf en die een bepaalde passie uitstralen en die kunnen helpen om dat bedrijf voor een deel de volgende fase in te helpen. Dat moet ook een goede combinatie zijn van visie maar ook executiekracht. Dus we hebben niet alleen maar denkers die mooie plannen kunnen maken, ze moeten ook uitgevoerd worden. Dus er moet ook een goede mix zijn in mensen die visie meebrengen maar ook executiekracht en die natuurlijk ook hun eigen teams op een goede manier kunnen meenemen, die kunnen motiveren, inspireren en enthousiasmeren. Het is best wel een lang lijstje, dat vind je niet altijd in ieder persoon. Daarom is het mooi dat je in een team samenwerkt waar je als team elkaar daarin kunt aanvullen.
Jeroen: Eén van de vorige gasten, Annette Mosman, CEO van APG, die zei ook iets in de trend van “Ik moet ook mensen hebben waar ik pukkels van krijg.” Toen dacht ik “Ik vind het heel mooi dat je het zegt”, maar ik dacht ook “Het is ook wel waar” en tegelijkertijd dacht ik “Ik weet niet of ik dat zo snel zou doen, want ik moet ook niet te veel irritatie hebben.” Hoe kijk jij daarnaar?
Marcel: Ik kan daar niet tegen. Ik moet wel mensen hebben die met de stroom mee roeien maar dat kunnen dus ook mensen zijn die echt af en toe even die vervelende vragen stellen maar in de dagdagelijkse samenwerking moet je wel het gevoel hebben dat het iemand is die met de stroom mee roeit en die het in grote lijnen eens is met de richting waar je als team ingaat. Maar wat ik wel heel belangrijk vind is dat je inderdaad mensen in je team hebt die af en toe die vervelende vraag stellen, maar dat moet niet dominant worden.
Jeroen: Niet non-stop.
Marcel: Nee. Daar kan ik niet tegen.
Jeroen: Zijn er momenten geweest in jouw privé- of zakelijk leven die heel cruciaal geweest zijn voor je, die echt heel bepalend geweest zijn?
Marcel: Ja, mijn overstap naar Quion. Dat was toen aan het eind van de kredietcrisis, aan het eind van de fusie en de samenvoeging van Fortisbank Nederland met ABN AMRO. Ik had toen 17 jaar gewerkt bij ABN AMRO, zes prachtige functies gedaan, iedere keer hele mooie uitdagingen. Maar dat was het moment dat ik uit eigen beweging weggegaan ben bij ABN AMRO en heel dankbaar weggegaan ben, omdat ik vond dat ik toe was aan een volgende stap in mijn leiderschap, in mijn impact en ik dat niet bij ABN AMRO vond. Mijn laatste rol bij ABN AMRO, de hypothekengroep, was mijn eerste rol als statutair directeur in de directie van een dochteronderneming van een bank en dan heb je een bepaalde vrijheid, ruimte voor ondernemerschap, verantwoordelijkheid en ik merkte aan mezelf dat ik daar niet meer op wilde inleveren. Dus voor mij was er geen andere functie meer waar ik daar concessies aan moest doen en toen heb ik bedacht “Dan is het ook goed als je de bakens eens verzet en een keer bij een ander bedrijf gaat werken.” Ik heb toen vrij bewust gezocht naar een wat kleiner bedrijf waar je meer op jezelf bent aangewezen. Want ABN AMRO was natuurlijk ook een veilige omgeving, ook in tijden van crisis zoals de kredietcrisis waar altijd wel voor een moeilijke vraag een afdeling is die helpt bij de antwoorden. En ik zocht eigenlijk een omgeving waar dat niet zo was. Ik denk dat de rol bij Quion waar ik 2,5 jaar directievoorzitter ben geweest dat gebracht heeft. Het was echt een baan waar ik ondernemer moest zijn, kon zijn en op cruciale momenten ook echt even op mezelf aangewezen was. Dat is een ervaring die ik niet had willen missen. Ik heb daar relatief kort gewerkt, maar 2,5 jaar, maar met ongelooflijk veel plezier tot de volgende uitdaging op mijn pad kwam. Maar het heeft me enorm verrijkt en versterkt in mijn leiderschap en mijn zelfvertrouwen nog verder vergroot dat ik verder kan en me nog meer kan uitdagen in vervolgfuncties.
Jeroen: Dat is een cruciaal moment geweest in je zakelijke loopbaan. En in je privéleven? Heb je ook dat soort momenten die heel cruciaal geweest zijn?
Marcel: Zoals ik net zei kom ik uit een redelijk beschermde omgeving op de Veluwe. Toen ik ging studeren ging ik in Amsterdam wonen, dat was een hele andere omgeving, je gaat op jezelf wonen. Dus wat je typisch ziet, je vorming als student, in Amsterdam, op eigen benen staan, voor jezelf opkomen in een grote stad. Dat is heel vormend geweest, denk ik, maar niet anders dan heel veel andere mensen die gaan studeren en het huis uit gaan. Verder de geboorte van je kinderen. Ik was iemand die toch wel heel veel passie had voor zijn werk en daar heel veel uren in kon steken. Dat doe ik nog steeds, maar mijn kinderen hebben me geholpen om veel beter te relativeren. Ik denk dat ik daardoor een leukere collega ben geworden.
Jeroen: Waar ben je het meest trots op?
Marcel: Oei, dat is een moeilijke vraag. Ik denk misschien twee dingen, ik ben toch in staat om een druk zakelijk leven op een hele goede en natuurlijk manier te combineren met mijn privéleven en niet alleen dankzij corona, ook al daarvoor had ik dat gevoel, dat ik daar met mijn vrouw en mijn kinderen een heel goed evenwicht in heb gevonden. Zakelijk gezien ben er ik trots op dat ik vind dat ik mijn talenten heb benut en uit mijn talenten heb gehaald wat ik eruit wilde halen. Dat is ook wat ik aangaf, wat ik vanuit huis heb meegekregen: Het maximale uit je loopbaan halen. Dat is ook wat ik trainees meegeef die bij ons binnenkomen. Die mogelijkheden zijn er gewoon en de baan die ik nu heb, ik mag er alleen maar dankbaar voor zijn dat ik dat mag doen en dat anderen mij dat vertrouwen hebben gegeven.
Jeroen: Dat is een heel mooi antwoord, maar ook altijd best wel abstract. Het goed managen van werk en privé en de kansen die je hebt gekregen. Heb je ook nog concrete dingen waarvan je zegt “Als ik nog even terugkijk, dat was iets kleins maar ik ben er echt wel trots op”?
Marcel: Er komen veel momenten in mij naar boven. Als ik naar mijn privé kijk, dan kom ik toch terug op mijn kinderen, het contact en de band die ik met mijn kinderen opbouw en de spiegel van jezelf die je in je kinderen ziet. Ik vertelde het je net, ik was afgelopen weekend met mijn zoon een nachtje in Rotterdam bij de Stayokay, dan ben je echt even met z’n tweeën op pad. Het gesprek dat je dan met elkaar hebt en hoe je dan zo’n mannetje van 11 hoort praten, dan denk ik “Ik ben er echt trots op wat ik mijn kinderen al heb mogen meegeven en hoe ze zich vormen.” Dat geldt ook voor mijn dochter. Zakelijk, waar ben ik trots op? Ik vind dat mijn rol als verantwoordelijke voor de integratie van Delta Lloyd Bank en NN Bank echt een baan is geweest waar ik mezelf echt heb moeten stretchen, het is echt een baan buiten mijn comfort zone en een integratietrol, sterk operationeel gedreven, 15 portefeuilles gemigreerd met heel veel mensen en bloed, zweet en tranen. Het feit dat we dat in twee jaar tijd succesvol hebben afgerond en een nieuw platform hebben neergezet, daar ben ik wel ongelooflijk trots op, omdat dat een teamprestatie is op een onderwerp buiten mijn comfort zone.
Jeroen: Mooie antwoorden! Ik vind het nog mooier dan de eerste antwoorden, eerlijk gezegd. Maar leuk om te vernemen. We hebben ook altijd een pleaser en een teaser bij Leaders in Finance. Als teaser heb ik opgeschreven: Je weet heel veel van hypotheken en je weet heel veel van de hypotheekmarkt, daar heb je een enorme hoeveelheid ervaring in. Mijn gevoel als semi-buitenstaander van die wereld is dat op termijn toch al die tussenpersonen er gewoon uitgaan. Dat is de stelling: Alle tussenpersonen gaan eruit.
Marcel: Ik denk dat je je daarin vergist. Ik denk dat hoezeer de vlucht van digitalisering ook zal nemen, ik denk dat klanten altijd de behoefte zullen hebben om een persoonlijk advies te ontvangen, bevestigd willen worden bij de onzekerheid van een hele grote financiële keuze in hun leven en dat dat over 10 jaar nog steeds zo zal zijn en over 20 jaar ook. Ik zie dat niet zo snel weggaan. Wat wel zal veranderen daarin is het hele proces daaromheen. Het afsluiten van een hypotheek is nog steeds een traject waar heel veel papierrompslomp bij komt kijken en dat gaat de komende jaren heel hard veranderen dankzij digitalisering. Dat is ten voordele van de klant omdat ik denk dat dat voor de klant een veel minder stressvol proces gaat worden, wat zich kan beperken tot het advies waarbij de klant heel vroeg in het advies al weet of hij die hypotheek kan krijgen of niet. Dus zo kijk ik daarnaar.
Jeroen: Dat is een duidelijk antwoord op de teaser, daar kan ik weinig op terug zeggen. Dat is een heldere mening. Aan de pleasende kant, lees jij graag?
Marcel: Ik lees graag maar ik lees ook heel veel voor mijn werk. Dus de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik eigenlijk minder lees dan ik zou willen. Ik lees vooral in de weekenden en vakanties. Er ligt nog een stapel te lezen boeken, ik krijg ook vaak boeken en helaas kom ik er niet altijd doorheen of het duurt heel lang voordat ik er doorheen kom. Maar ik lees heel graag.
Jeroen: Heb je bepaalde boeken die jou geïnspireerd hebben of die je met veel plezier hebt gelezen?
Marcel: Ja. Ik ben op dit moment bezig in De Slag om Europa van Rob de Wijk, een historicus. Dat is een thema dat mij zeer fascineert, de verworvenheden die we met elkaar hebben in Europa en de welvaart in Europa, die staat best wel onder druk door de opkomst van China onder invloed van Rusland. Tot voor kort ook de Verenigde Staten waar deals niet altijd goed gezien waren onder de vorige president.
Jeroen: Ik heb het boek gelezen, volgens mij was Trump aan de macht toen het geschreven werd.
Marcel: Ja. Dat houdt me ook bezig, van “Hoe behouden we voor de toekomstige generaties de verworvenheden die we in Europa met elkaar hebben?” Het nadeel van het feit dat we weliswaar democratisch zijn maar tegelijkertijd ook een organisatie nadeel hebben omdat we altijd met compromissen moeten werken van alle landen. Hoe behouden we dan die verworvenheden? Dat houdt mij zeer bezig, voor mijn kinderen, voor alle mensen in Nederland of in Europa. Dat is een onderwerp wat me dan echt boeit als econoom maar ook als vader en als professional.
Jeroen: Dat is wel grappig, want het meest genoemde boek – ik hou lijstjes bij van alle boeken die genoemd zijn van alle gasten van Leaders in Finance – is Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer. Ik weet niet of je het ook gelezen hebt?
Marcel: Ja.
Jeroen: Dat past hier helemaal bij. Het heeft een hele andere insteek maar het gaat uiteindelijk over hetzelfde, namelijk “Wat is Europa en waar gaat het naartoe?”
Marcel: Absoluut, ja. Daar wordt Europa natuurlijk echt neergezet als een soort openluchtmuseum. In het boek De Slag om Europa is het natuurlijk veel meer dicht bij huis, de politieke gebeurtenissen in de afgelopen jaren. Maar het parallel is zeker heel treffend.
Jeroen: Toen we voor dit gesprek even koffie aan het halen waren hadden we het even over het jaarverslag van Nationale-Nederlanden Bank waar jij eindverantwoordelijke van bent. Ik complementeerde jou, dat vond ik wel indrukwekkende cijfers qua groei en qua tevredenheid van klanten en medewerkers. Er zal ongetwijfeld heel veel ruimte voor verbetering zijn, maar overall denk ik als buitenstaander dat het er zo heel mooi uitziet. Wat is de ambitie? Waar gaat NN Bank naartoe?
Marcel: Wij managen groei met de bank en dat is heel lekker werken, dat is heel fijn. Dat doen we met heel veel goede collega’s. Onze ambitie is om relevanter te worden voor onze klanten. We zijn vandaag natuurlijk vooral bekend als een relevante hypotheek- en spaarbank met relevante marktaandelen. Maar gezien de maatschappelijke rol die wij als bank voor ons zien en de rol die ik voor NN Bank zie willen wij relevanter worden voor onze klanten rondom belangrijke momenten in hun leven en we denken dat data en technologie ons daartoe veel makkelijker in staat stellen en dat we op basis van transactiedata, klantendata – als de klant dat wil, dat is heel duidelijk – klanten veel beter en gerichter kunnen helpen op belangrijke momenten in hun leven. Dat sluit heel erg aan bij onze purpose van NN Groep waarin we ook heel erg die maatschappelijke rol duiden. Daar zie ik echt nog enorme groeikansen voor de bank.
Jeroen: Betekent dat dat de groei die best wel onstuimig is gewoon doorzet en dat je uiteindelijk misschien wel de grootste hypotheekbank van Nederland wordt?
Marcel: Dat zie ik niet zo snel gebeuren tussen de grootbanken die we in Nederland hebben. Maar ik denk wel dat wij verder kunnen groeien en in relevantie kunnen groeien. Onstuimig, natuurlijk hebben wij ook last van het lage renteklimaat, de lastendruk, de regeldruk. Dat zijn ook echt zaken die ons raken. Maar we hebben ook een aantal dingen niet. Dus we hebben geen kantorennet, we hebben niet de problemen rondom witwassen die een aantal collega’s helaas hebben, de verliezen op de zakelijke boeken als gevolg van de corona-crisis, dus we kunnen ons richten op het continu verbeteren van onze klantbediening voor onze particuliere klanten want dat is ons businessmodel. Daarnaast beheren wij ook de hypotheekportefeuilles voor andere groepsonderdelen en voor externe institutionele beleggers. Ook dat is een relevant aandeel van onze bank. Dus we hebben een hybride businessmodel, zoals we dat noemen. We hebben een retailbank met een rentebedrijf en een retail klantenbedrijf, maar we hebben ook een business-to-business bedrijf wat zich richt op het beheren van externe portefeuilles, dan wel interne portefeuilles van collega onderdelen en dat maakt zo’n 30% van onze baat uit. Dat is een gezonde verhouding met de rentebaat en dat helpt ons ook om succesvol en rendabel te blijven.
Jeroen: Heb je tips voor mensen die nu beginnen in de financiële sector?
Marcel: Ik ben natuurlijk zelf trainee geweest bij ABN AMRO in een andere tijd. Ik ben eigenlijk doorlopend coach van trainees die binnenkomen, dat ben ik bij al mijn werkgevers geweest en ik spreek heel veel trainees als ze binnenkomen bij introductiedagen. Wat ik altijd zeg is “Je carrière is een selffulfilling prophecy.” Ik zie ook nu nog steeds – ondanks de veranderende tijdgeest – veel trainees binnenkomen die zich heel snel conformeren aan de smell of the place en in de pas willen lopen. Ik daag ze eigenlijk uit om dat niet te doen en zich gewoon uit te spreken. Want we hebben hen en hun manier van denken nodig om ons bedrijf de volgende fase in te helpen. Wij moeten naar hen luisteren in plaats van andersom. Dus ik nodig trainees uit om zich uit te spreken, af en toe even om eens tegen de schenen te schoppen en ook open te zijn over hun eigen ambities en net als ik heb gedaan, roepen dat je het maximale uit je carrière wil halen en ook af en toe roepen wat je later wil worden als je groot bent, want je omgeving stelt zich daarop in. Dan helpt je omgeving jou ook om je uit te dagen om het maximale uit jezelf te halen van “Je zei toch dat je dit en dat wilde worden? Ik zie dat nog niet en dat gedrag.” Ik merk dat dat wel aanslaat en dat mensen daarvoor vaak terugkomen om daar toch eens eventjes over door te praten.
Jeroen: Dat is wel leuk om te horen. Ik vind het mooi hoe je dat zegt: Conformeren aan de smell of the place, dat je dat niet wil. Dat vind ik wel mooi. Heb je ook weleens mensen die een dag met de CEO mogen meelopen uit je organisatie?
Marcel: Ja. Binnen de organisatie en binnenkort ook weer met iemand daarbuiten, een scholier met een uitwisselingstraject, met een VMBO-school in het kader van een landelijk initiatief. Dat is wel heel erg leuk om te doen en ook leerzaam voor mij.
Jeroen: Ja, dat kan ik me voorstellen. Leuk dat je dat doet, ik weet zelf dat ik bij ABN AMRO helemaal in het begin van mijn loopbaan een dag mocht meelopen met een RVB-lid en dat is toch heel erg binnengekomen, ik heb daarvan heel veel dingen meegenomen terwijl het voor zo’n RVB-lid iemand was die even meeliep. Maar iemand die dat mag doen, dat kan een enorme impact hebben. Leuk! Ik vond het interessant dat je eerder zei dat je er trots op bent hoe je je werk en privé gemanaged hebt. Dat hoor ik niet vaak. Ik hoor meestal het antwoord “Nu de kinderen wat ouder zijn kan ik het beter combineren maar zeker in het begin heb ik toch echt wel veel te veel gewerkt en was ik niet altijd thuis.” Maar jij hebt dat blijkbaar altijd goed kunnen combineren, vind je zelf?
Marcel: Ja, dat vind ik zelf.
Jeroen: Misschien moeten we het eerder aan je partner vragen.
Marcel: Nee, dat krijg ik ook wel terug vanuit huis, zeker. Dus goed dat je dat even checkt! Dat kan ik toch wel zeggen, ik vind niet dat ik daarin te kort schiet. Ik denk dat ik daar altijd de goede balans in heb gevonden. Het heeft er misschien ook mee te maken dat ik als hoofddeel van mijn functies nooit enorm veel heb moeten reizen. Dat zie ik toch ook wel in mijn omgeving heel veel gebeuren. Dat is nooit onderdeel geweest van mijn functies die ik heb gedaan, dus het gezinsleven kon altijd wel doorgaan.
Jeroen: Heb je daar tips voor aan mensen? Los van “Niet een baan zoeken waarbij je veel moet reizen”?
Marcel: Ja, wees ook wel gewoon duidelijk in wat je prioriteiten zijn. Ik denk dat dat ook dankzij corona makkelijker is geworden, dat het belang van work-life-balance goed houden makkelijker bespreekbaar is geworden. Dus spreek het gewoon uit als het thuis even niet werkt. Dat is oké en ik merk dat dat mensen heel veel vertrouwen geeft om daar ook open over te zijn en dat houdt ook in dat je daar zelf het goede voorbeeld in moet geven. Ik ben daarin ook heel erg open, ik zeg “Vandaag komt het even niet uit want ik heb een tien-minuten gesprek op school” of “Ik heb vandaag afgesproken dat ik mijn zoon even help bij zijn huiswerk” en dat dat gewoon heel normaal is, ook voor een directeur. Daar heb je ook een voorbeeldrol in en dat probeer ik ook uit te stralen.
Jeroen: Gezien de introductie waarin ik noemde dat jij aan mountainbiken, wielrennen, hardlopen en ook nog skiën doet, dat klinkt allemaal zeer sportief. Is dat ook de methode waarop jij fysiek en mentaal fit blijft, veel sporten?
Marcel: Ja. Ik ben niet een enorm sportief persoon.
Jeroen: Dat zou je wel denken als deze lijst ziet.
Marcel: Ja, ik doe veel sporten maar als je kijkt naar de frequentie, dan is dat allemaal wel normaal binnen de perken. Ik zit niet iedere dag op de fiets of zo. Maar ik ben wel heel bewust bezig om fit te blijven en ik heb heel veel jaren gemountainbiket en sinds corona is daar een racefiets bijgekomen om wat meer afwisseling te hebben. Ik ben daar wel bewuster mee omgegaan. Dus ik loop iedere dag, dat ben ik gaan doen sinds ik thuis werk. Ik eet inderdaad bewuster dan wat ik deed, ik sport meer dan wat ik deed. Ik merk dat ik me daar enorm fit bij voel. Ik vind dat ook belangrijk. Ik vind ook dat ik als CEO achter het scherm een energie moet uitstralen richting mijn team want als ik dat niet doe, dan vind ik dat ik daar echt een verkeerd voorbeeld geef. Dus ik vind ook dat ik het moet doen maar ik voel me er ook goed bij en ik doe het ook graag.
Jeroen: Heb je nog andere manieren om jezelf ook mentaal fit te houden en scherp te blijven?
Marcel: Ja, ik denk dat dat toch wel die work-life-balance is die ik net zei. Dus ook echt wel afstand nemen van je werk in de weekenden, ook andere dingen doen, andere dingen ondernemen. Dat is natuurlijk het afgelopen jaar niet zo makkelijk geweest, maar sport is daarin voor mij echt de uitlaatklep en scherp blijven is dan inderdaad het goede gesprek met mensen die je vertrouwt in je omgeving die je af en toe eens even de waarheid kunnen vertellen of even kunnen reflecteren op jou. Of met collega’s, gelukkig heb ik een aantal collega’s om me heen die mij ook scherp houden.
Jeroen: Richting naar het einde toe werkende wil ik toch nog even terugkomen op die patisserie. We hebben daar best wel lang bij stilgestaan, ik vond het wel boeiend, ik was ook geïnteresseerd. Betekent het ook dat je misschien nog weleens een keer zelf bijvoorbeeld een bed & breakfast zou willen beginnen ooit als je klaar bent met deze loopbaan of een hotel zou willen runnen? Want die hospitality zit er toch wel in, we zagen hem ook bij de Stayokay. Het triggert je wel, want het is ook zelfs een mogelijke carrièrekant geweest, die heb je destijds overwogen. Gaat het nog een keer terugkomen, anders dan in toezichtrollen?
Marcel: Ik zie mezelf niet zo snel een bed & breakfast beginnen. Wat ik eraan overgehouden heb is mijn liefde voor koken en ook vooral mijn specialisatie in desserts. Mijn ouders maakten altijd de allermooiste desserts voor hun klanten en ook voor de horeca in de omgeving van ons bedrijf. Dus ik kook heel graag voor vrienden en dan staat er ook altijd een mooi dessert op tafel, daar zitten wel een paar signature dishes tussen.
Jeroen: Noem eens één?
Marcel: Mijn specialiteit is toch wel de semifreddo met gekarameliseerde pistachenoten, frambozen en basilicumsiroop.
Jeroen: Jeetje, ongelofelijk! Ik heb er nu wel ontzettend veel zin in! Is er nog iets waarvan jij zegt “Dat is iets wat eigenlijk niemand weet en het is toch wel grappig dat ik dat doe”?
Marcel: Ik verzamel horloges, misschien is dat iets wat niet zoveel mensen weten. Het is een dure hobby, dus het gaat heel langzaam. Maar ik ben gefascineerd door de techniek van automatische horloges, dus je ziet mij nooit met een horloge met een batterij erin. Ik vind het fascinerend hoe in zo’n klein kastje zoveel techniek kan zitten wat zich door de polsbewegingen voortbeweegt. Dat zijn vaak de ingetogen merken waar ik het meest van hou.
Jeroen: Ben je ook naar die kleine of grote Zwitserse fabrieken geweest om ernaar te kijken?
Marcel: Ja, ze zijn helaas niet zo open in rondleidingen. Je krijgt de toeristen-rondleiding en dan zie je niet alles wat je wil zien als liefhebber. Maar ik probeer daar af en toe naartoe te gaan.
Jeroen: Leuk om dat nog meegepakt te hebben. Ik heb heel veel mogen vragen, waarvoor sowieso al dank, want ik vind het ontzettend leuk dat dat kon en dat je overal op hebt willen antwoorden, is er nog iets waarvan je zegt “Dat had ik graag nog willen vertellen” of “Daar had ik nog graag op willen ingaan”?
Marcel: Ik vond het een heel leuk interview en volgens mij ben je heel compleet geweest in je vragen. Dus er komt niets in me op.
Jeroen: Dan hebben we een nieuwe sponsor, die mag ik nog niet bekend maken. Dat was altijd Bloomon maar we zijn overgegaan naar een andere. Volgende week wordt die wel bekendgemaakt, dus jij krijgt ook het bedankje van mij voor je deelname. Ik zal het alvast off the record wel met je delen, maar ik moet nog de precieze bewoordingen krijgen hoe ik ze mag introduceren. Ik wil jou heel hartelijk danken voor je openheid, zoals ik al zei was het ontzettend leuk hoe je overal op hebt willen reageren. Heel hartelijk bedankt!
Marcel: Heel graag gedaan, het was heel erg leuk om te doen! Dank je!
Dit was Leaders in Finance, we hopen dat je deze aflevering met veel plezier hebt beluisterd. We stellen je feedback erg op prijs. Wat houdt je bezig en over wie wil je meer horen? Laat het weten via een Apple of Google review. Dat kan ook via de social media kanalen of direct via een email. We kunnen het enorm waarderen als je dat doet. Tot slot danken we onze partners voor hun steun, dat zijn Kayak, EY, Odgers Berndtson executive search en Roland Berger. Bedankt voor het luisteren!