Transcriptie: Bernadette Wijnings
Dit is Leaders in Finance: een podcast waarin we op zoek gaan naar de mens achter het succes. We praten met leiders van nu en later over hun drijfveren, carrière en privéleven. Waarom? Omdat er meer gesproken moet worden in de financiële sector. We willen de partners van deze podcast hartelijk bedanken voor hun steun, dat zijn: Interim Valley, FG Lawyers, Odgers Berndtson executive search en Roland Berger.
In deze aflevering praten we met Bernadette Wijnings, founder en co-CEO van de Fintech Blanco. Ze vertelt over de manier waarop ze graag wil samenwerken met teamspelers, zegt ze, niet met solisten. “Het gaat heel erg over samen iets willen bereiken, dus grote ego’s, de brilliant jerk, daar heb ik eigenlijk geen plek voor.” Ook vertelt ze dat ondernemen iets is dat ze met hart en ziel doet. “Het zit er gewoon heel diep in. Een baan zou voor mij echt plan Z zijn, ongeveer.” En ze vertelt over de goede raad die ze vroeger van haar moeder kreeg en die ze heeft opgevolgd. “Zorg dat je nooit afhankelijk bent van een man. Dat is gelukt.” Een vrouw die vindt dat we in Nederland minder zwaar moeten tillen aan dingen die fout gaan, onze gast is Bernadette Wijnings, je gastheer Jeroen Broekema.
Jeroen: Welkom bij een nieuwe aflevering van de Leaders in Finance podcast. Deze week met de founder en co-CEO van Fintech onderneming Blanco. Welkom, Bernadette, bij Leaders in Finance!
Bernadette: Dankjewel!
Jeroen: Leuk dat je de tijd neemt om met ons in gesprek te gaan.
Bernadette: Dank voor de uitnodiging!
Jeroen: Ik zal je verder introduceren. Bernadette is een ondernemer in hart en nieren. Vanaf haar 18de had ze een klein notitieboekje bij zich om potentiële bedrijfsideeën op te schrijven en ondertussen richtte ze succesvolle en onsuccesvolle bedrijven op. Uiteindelijk startte ze 5,5 jaar geleden Blanco Fintech met Joost Walgemoed. Haar doel: diversiteit en inclusiviteit voor klanten, consumenten én medewerkers – die ze overigens liever teamleden noemt – om een echt level playing field te creëren voor haar dochters, want als zij als vrouwelijke Fintech-oprichter niet het goede voorbeeld geeft, wie doet het dan wel? Ze wilde het ideale bedrijf creëren om voor te werken. Bernadette heeft een achtergrond in zowel big corporates als strategie consultancy, maar ook in de start-up omgeving; ze kent zowel banken, verzekeraars als (Fintech) start-ups van binnenuit. Ze is 40 jaar, woont in Amsterdam, heeft 5 kinderen, houdt van koken, eten, goede wijn, uitgebreide gesprekken, documentaires, yoga, fietsen en lange (stads)wandelingen. Die uitgebreide gesprekken, daar beginnen we nu ook aan wat mij betreft. Ik zou eigenlijk willen starten met Blanco neer te zetten, een mooie manier daarvoor vind ik om eens naar de stakeholders te kijken rondom Blanco en in Blanco. Misschien eerst de teamleden, we mogen ze geen medewerkers noemen hebben we net geleerd, kan je daar iets over zeggen? Wie werkt er bij Blanco?
Bernadette: Toen Joost en ik 5,5 jaar geleden Blanco begonnen kwamen we eigenlijk uit een mislukte management buy-out die we probeerden te doen vanuit de Professional Services afdeling van Binck Bank. Dat bood ons de mogelijkheid om heel snel de beste mensen uit ons team weer aan ons te binden. Dus we zijn gestart met een groep oude bekenden, later zijn we daar natuurlijk ook anderen aan toe gaan voegen. We hebben een heel divers team aan medewerkers, we hebben zo’n 15 nationaliteiten. We halen de beste mensen van over de hele wereld en we kunnen dat ook doen omdat we een referentiestatus bij de IND hebben. Dat zijn mensen die heel goed bij de kernwaarde van Blanco passen en die heel goed in de snelle Fintech-omgeving passen die we hebben gecreëerd.
Jeroen: Zijn dat voornamelijk tech-mensen?
Bernadette: De helft is tech en de andere helft zit meer op het vlak van operations, je hebt natuurlijk ook wat staff nodig, we hebben niet heel erg veel. We hebben twee finance mensen en een HR People Manager. Maar dat zijn mensen die in delivery zitten, in Customer Succes, dus eigenlijk een klantkant en een technologiekant.
Jeroen: Mooi bruggetje naar de klantkant, de volgende stakeholder. Wat voor soort klanten heeft Blanco?
Bernadette: Blanco is opgericht specifiek voor vermogensbeheerders. Dat is ook het product dat we bieden. We hebben een platform voor vermogensbeheerders, een hele workflow. Echt van begin af aan van het onboarden van klanten tot aan het eind, het administreren van hun assets. Dus onze klanten zitten in die vermogensbeheerhoek. Dat kunnen zelfstandige vermogensbeheerders zijn, maar dat kunnen ook fondsen zijn, Venture Capital fondsen, Private Equity fondsen, Family Offices, maar bijvoorbeeld ook cryptocurrency platformen, dat soort partijen. Eigenlijk iedereen die met het opbouwen van vermogen te maken heeft en met de daaraan gerelateerde wet- en regelgeving.
Jeroen: Zijn er ook klantnamen die je mag noemen?
Bernadette: Zeker. Er zitten een paar grotere klanten bij, dat is onder andere Franx, dochter van ABN AMRO. Maar we hebben ook partijen van het eerste uur, Index Capital, Top Capital, dat zijn zelfstandige vermogensbeheerders die onze klanten zijn. Dat soort partijen zijn het eigenlijk.
Jeroen: Stakeholder eigenaren, wie zijn eigenlijk de eigenaren van Blanco?
Bernadette: Een stukje is nog van mij en Joost. Een vrij groot deel is ook nog van medewerkers. We hebben heel erg bewust gekozen om te delen vanaf het begin omdat we denken dat delen vermenigvuldigen is. We hebben een grote groep aan angel investors. Dat zijn over het algemeen mensen ook uit de sector die snappen wat we aan het doen zijn en die het belang zien van de ontwikkeling van ons soort producten. En dan hebben we drie Venture Capital partijen erin zitten. Dat zijn KBC Focus Funds, Vulture Ventures en Dutch Founders Fund.
Jeroen: Zijn dat ook mensen die zich bemoeien/tips geven/netwerk aanbrengen voor Blanco?
Bernadette: Ja, zeker. De ene investeerder is wat actiever dan de andere. Maar ze proberen zeker te helpen daar waar mogelijk.
Jeroen: Zou je dat ook aanraden aan mensen die geld ophalen en daarmee dus aandeelhouders krijgen om mensen te zoeken die heel veel netwerk meebrengen, bijvoorbeeld?
Bernadette: Je moet kijken waar je behoefte aan hebt, volgens mij. Iedere Venture Capital partij brengt ook weer wat anders op tafel. Het helpt als je een partij hebt die jouw taal spreekt. Wat vooral belangrijk is naar mijn idee is dat je een partij hebt die jouw visie onderschrijft als founder of als founding team en die dus ook begrijpt wat je aan het doen bent. Dus dat is nog belangrijker dan specifiek dat netwerk meebrengen. Op het gebied van netwerk denk ik dat er eigenlijk niemand in de sector is die een beter netwerk heeft dan Joost en Wilfred en Koen, onze salesmannen die ook van Binck Bank afkomen. Dus daar zit echt de kracht in en wat een Venture Capital partij wel doet is een hele grote professionaliseringsslag brengen, want er worden in één keer bepaalde rapportages aan je gevraagd, je moet op bepaalde KPI’s gaan rapporteren, dus je gaat op een hele andere manier naar je business kijken dan dat je natuurlijk gezien als founder doet. Als founders doen Joost en ik best nog wel veel op onderbuikgevoel. We zien de markt, we zien wat er goed is en dat wordt dan later nog onderbouwd met cijfers. Maar het is niet onze natural tendency om daar meteen naar te kijken.
Jeroen: Als we kijken naar de stakeholders-samenleving of breder, de maatschappij, Blanco zegt zelf ook op de website en elders “Wij zijn eigenlijk best wel invisible richting onze al zakelijke klanten.” Dus je bent misschien heel indirect betrokken bij die samenleving of is dat juist niet zo?
Bernadette: Ik vind zelf dat we daar wel directer bij betrokken zijn. We zijn een B2B-bedrijf, maar daar komt uiteindelijk ook een consument aan vast, natuurlijk. Dus het is B2B2C in die zin. Ik vind dat onze bijdrage ook op het gebied van financial inclusiveness ligt en zit hem erin dat beleggen heel lang alleen maar voor de rich & famous toegankelijk geweest is. Je had een traditionele vermogensbeheerder, die ging met zijn klant zitten en het hele plan uitwerken. Het is best een kapitaalintensief gebeuren. Door middel van technologie zorgen wij ervoor dat dat proces geautomatiseerd wordt, waarmee je eigenlijk een veel bredere groep klanten kan bedienen omdat de bedieningskosten lager worden. Die bredere groep klanten kan dus ook al met een kleiner vermogen gaan beleggen dan dat eerder mogelijk was. Dat is ook nodig, want spaarrentes zijn superlaag of zelfs negatief. Er zijn steeds meer mensen die zelf hun pensioen moeten opbouwen, dus die zelf moeten kunnen gaan beleggen. Het is dus ook nodig dat het vermogen waarmee je kan beginnen met beleggen lager wordt. Dat maken we juist mogelijk door onze technologie, dus in die zin hebben we wel degelijk een effect op de samenleving. Plus heb ik nog mijn eigen missie in het ondernemerschap, dat is dat ik ook een meer diverse populatie voor werknemers wil hebben, een breder werknemersbeeld wil creëren en dus ook kansen wil geven aan mensen die misschien niet de Nederlandse witte man met exact de juiste opleiding en ervaring zijn.
Jeroen: Ik heb zelf nog een sub-stakeholder categorie bedacht. Dat is eigenlijk de leiding van het bedrijf, dat ben jij samen met Joost. Hoe geef jij leiding, wat is jouw stijl?
Bernadette: Ik heb een coachende leidingsstijl, ik laat mensen heel erg vrij. Waar ik ontzettend in geloof is de combinatie tussen vrijheid en verantwoordelijkheid. Dus het is heel belangrijk dat mensen exact weten wat hun verantwoordelijkheid is en op het moment dat dat duidelijk is krijg je van mij werkelijk alle vrijheid om dat in te vullen op de manier die het beste bij je past. Gaat het mis zal ik uiteraard zeker wel ingrijpen. Het is niet een soort free flow ding dat je maar kijkt waar je eindigt, de resultaten moeten er wel zijn maar daarbinnen geef ik heel erg veel vrijheid. Ik vind het dan ook heel belangrijk om aan de poort mensen te selecteren met de juiste motivatie en met de juiste attitude. Nog belangrijker dan de juiste ervaring, want je kan heel veel dingen leren. Dan komen we toch weer terug op de drie pijlers waarop ik Blanco heb opgebouwd, eigenlijk vanaf het begin want ik wilde het ideale bedrijf om voor te werken creëren. De eerste is diversiteit omdat ik oprecht geloof dat meer diverse teams tot betere oplossingen komen en vanwege de societal impact die ik eerder al noemde als female founder. De andere twee zijn vrijheid en verantwoordelijkheid. Want op het moment dat mensen volgens hun eigen balans kunnen werken presteren ze beter, ze zijn gelukkiger en het is dus ook nog leuker om te werken. Dus dat is eigenlijk een win-win-win-situatie. Ik denk dat niemands balans van 9-5 is, het is afhankelijk van de dag in de week, het is afhankelijk van je periode in je leven waarin je zit maar op het moment dat je dat kan faciliteren kan je naar mijn idee een hele goede werkgever zijn voor een hele brede groep mensen. Daar produceer je veel meer mee dan als je voortdurend met de zweep achter iemand aanrent.
Jeroen: Je noemde attitude, dat dat heel belangrijk is. De houding die je ziet in iemand of je had het geloof ik over de juiste attitude. Sommige mensen zeggen ook “Hiring for attitude.” Het komt best wel vaak terug in de podcast, dat mensen dat belangrijk vinden. Maar ik ben altijd nieuwsgierig naar: Wat is nou de juiste attitude bij iemand? Want het kan ook best wel wijzigen, volgens mij, mensen kunnen ook ergens ingroeien. Dus hoe zie je de juiste attitude? Voel je die of heb je gewoon een checklist van “Dit is de attitude die ik zoek”?
Bernadette: Dan is eigenlijk weer het stapje gemaakt naar de kernwaarde van Blanco, dat is inclusive, nimble and determent. Iemand moet super determent zijn, vastberaden om met elkaar dat doel te bereiken. Dus het gaat heel erg over samen iets willen bereiken, dat is dat inclusive: met elkaar wat creëren. Dus grote ego’s, de brilliant jerk, daar heb ik eigenlijk geen plek voor binnen de onderneming. Het gaat erom toch dat resultaat te willen creëren en eager zijn om iets te bereiken. Daarin mag je best wel fouten maken, ondernemen is ook eigenlijk voortdurend problemen oplossen. Je moet er alleen voor zorgen dat je problemen steeds beter worden en dat de problemen die je hebt leuk vindt om op te lossen. Maar op het moment dat iemand nieuwsgierig is, wil bijleren, zich wil ontwikkelen, dan komen we een heel eind met elkaar.
Jeroen: We zeiden in de introductie al dat jij jezelf echt ziet als ondernemer. Waar komt dat vandaan?
Bernadette: Voor mijn gevoel zit het echt in mijn bloed. Vanaf mijn 18de had ik altijd al een boekje bij me met businessideeën, plannen die ik wilde gaan uitvoeren en daar zit ook een hele grote drang naar vrijheid in en eigenlijk ook gewoon een enorme eigenwijsheid. Het zit er gewoon heel diep in. Een baan zou voor mij echt plan Z zijn, ongeveer.
Jeroen: Toch ben je daar wel mee begonnen.
Bernadette: Ja, daar ben ik mee begonnen maar wel binnen de meest ondernemende context die je kon vinden. Mijn achtergrond is in strategie-consulting. Toen ik klaar was met studeren had ik verschillende keuzes en uiteindelijk heb ik specifiek de keuze voor strategieconsultant gemaakt, want dat was eigenlijk geen keuze. Daarmee kon je nog 150 andere kanten op, daarmee kon je allerlei sectoren vanbinnen zien, je kon allerlei disciplines bekijken. Het voordeel is, daar leer je alles 80% mee, wat best wel een fijn ondernemersprofiel is. Maar de partij die ik koos was Quintel. Die kwam voort uit Arthur D. Little, nu inmiddels is dat A.T. Kearney geworden. Maar dat was een partij waarin eigenlijk alles kon. Dat was 35 man, daar was ongeveer geen beleid, ik reed in een kauwgomballen blauwe Citroen C3 met bijpassende telefoon in dezelfde kleurtjes rond. Ik had bedacht dat ik daar een business course wilde organiseren, daar kreeg ik dan een budget voor en dat kon dan gewoon. Ik kon daar heel erg binnen het vak van strategieconsultant best wel mezelf zijn, dus ik hoefde niet in een mal te passen of in mindere mate in ieder geval dan bij de andere strategiekantoren, laat ik het zo zeggen. En ik kon daar aandelen krijgen, dus ik had meteen het idee dat ik ook een beetje voor mezelf werkte. Dat was het meest ondernemende wat ik kon verzinnen en op een gegeven moment kreeg ik daar ook de ruimte om te gaan ondernemen. Ik ben daar vier dagen in de week gaan werken om mijn eerste eigen onderneming te proberen. Dat is enorm gefaald maar ik heb er veel van geleerd. Dus ja, het heeft er altijd ingezeten.
Jeroen: Mooi verwoord! Ik kan heel veel kanten op met alles wat je zegt maar waar ik voor kies, je zegt “Het is best wel goed voor het ondernemerschap om 80% iets te kunnen.” Verklaar je nader?
Bernadette: Als ondernemer helemaal in het begin is het gewoon letterlijk met je voeten in de modder en de spetters in je gezicht. Je moet een Ikea-bureau in elkaar kunnen schroeven maar je moet ook een IT-architectuur kunnen bepalen en je moet weten hoe je je eerste shareholder agreement opstelt en je moet een beetje weten hoe je een angel investor aantrekt, hoe je een convertible maakt, je hebt een netwerk nodig, je hebt een idee nodig over hoe je een go-to-market strategie moet maken. Je moet gewoon van alles wat weten want je hebt ook nog geen geld en daarmee niet per se mensen om dat allemaal in te huren. Dus van alles moet je een beetje weten. Later wordt het natuurlijk ook handig als je wel groter wordt en je hebt wel mensen die je helpen. Dan is het ook nog steeds handig om te weten waar ze mee bezig zijn en met elkaar daarover te kunnen sparren en de richting te bepalen. Dus het helpt om een heel breed pakket te hebben.
Jeroen: Er zijn natuurlijk ook wel ondernemers die juist in één ding zo ongelooflijk goed zijn dat ze daar het verschil maken en de rest eromheen allemaal inkopen of outsourcen of verzamelen misschien mensen om zich heen. Dat is ook wel een model, denk ik.
Bernadette: Ja, zeker. Maar het is wel een lastig model om te starten want als je iets niet hebt in het begin is het geld. Dus dat werkt zeker maar deze methode lijkt me handiger. Wat ik nog wel als pit-vol zie voor het expert-type ondernemer is dat je toch ook nog wel regelmatig ziet dat dat soort partijen lastiger commercieel van de grond komen. Die hebben dan een fantastisch product, dat zie je ook wel in onze markt bij Blanco, als je kijkt naar de Europese markt, portfolio managementpartijen zijn best wel scattered in Europa. Dat zijn veelal legacy partijen, niet zo heel erg groot, een mannetje of 5-20, een hele trouwe klantengroep, groeien traag, in ieder geval in vergelijking met Blanco of met een partij zoals Blanco. Die hebben het ideale product ontwikkeld maar die weten dat dan niet voldoende te commercialiseren. Dus het blijft altijd een beetje aanmodderen. Ze zijn voor ons een hele interessante potentiële overnamepartij daarmee, omdat wij daar dan ook wel die commerciële slagkracht achter kunnen zetten. Maar dat is het risico van de expert-ondernemer in mijn ogen.
Jeroen: Dat kan ik me heel goed voorstellen. In de introductie hadden we het ook over succesvolle en minder succesvolle startups en andere dingen die je gestart bent. Waar ik benieuwd naar ben, hoe ga je ermee om als het dan helemaal niet loopt of na een tijdje niet meer loopt? Hoe ga je om met falen, wat je eerder noemde?
Bernadette: Ik heb niet zo’n probleem met falen in die zin. Op een moment dat het niet meer werkt, dan moeten we er gewoon mee ophouden. Dat is dan echt wel pijnlijk, dat is echt wel even slikken en dat is een teleurstelling. Maar ik ben extreem van het vooruitkijken. Ik ben helemaal niet van het terugkijken. Dat is dan gebeurd, dat is jammer, je hebt er wat van geleerd.
Jeroen: Hoe bepaal je dat punt?
Bernadette: De eerste startup die ik faalde, die kwam eigenlijk niet echt van de grond, dat heette LaLente, ik ging een conciërgeservice voor particulieren in Amsterdam starten. Achteraf gezien denk ik ook “Wat was dat voor een stom idee, dat is totaal niet schaalbaar. Hartstikke arbeidsintensief, ga lekker iets met tech doen.” Maar goed, toen wilde ik dat uitproberen en ik kwam er eigenlijk al vrij snel achter dat B2C niet mijn soort business is. Ik vond het geneuzel in de marge, dus ik wist eigenlijk al vrij snel “Nee, dit voelt niet als iets wat ik echt heel graag wil gaan uitbouwen.” Dus ik merkte dat mijn enthousiasme verminderde, dat ik weer ging rondkijken naar andere businessideeën. Ik heb toen twee keer geprobeerd te verkopen. Dat is twee keer bijna gelukt maar bijna is niks. Na die tweede keer dacht ik ook “Ik stop ermee. Ik heb het geprobeerd, het is niet gelukt. Dan is het ook prima.”
Jeroen: Coach je ook andere ondernemers?
Bernadette: Ja.
Jeroen: Heb je dan ook weleens dit soort gesprekken over wel doorgaan en niet doorgaan? Of zijn het allemaal bedrijven die sky-high gaan?
Bernadette: Als je ondernemers coacht coach je ook de ondernemer, je coacht niet per se de onderneming. Ik heb dat ook als strategieconsultant altijd op die manier ingestoken. Ik heb eigenlijk nooit voor een bedrijf gewerkt, ik heb altijd voor een CEO of een board member gewerkt. Want ik wilde die mensen helpen, zij huurden me in. Dus het gaat mij veel meer om de mens. Soms is stoppen een betere keuze dan doorgaan.
Jeroen: Kan je ons meenemen naar Bernadette 40 jaar geleden, hoe je bent opgegroeid?
Bernadette: Ik kom uit het zuiden. Ik ben enig kind, dat vond ik altijd wel jammer in die zin. Dus ik heb nu ook een heel groot gezin met vijf kinderen zoals je ook al in de intro zei. Daar ben ik heel blij om. Ik groeide op in Eindhoven en ik was best wel een ijverig kind. Dus er zat altijd wel drive in en bewijsdrang. Mijn moeder was altijd thuis, ze zorgde voor mij. Ze moest in die tijd nog stoppen met werken nadat ze zwanger was, ze mocht niet blijven doorwerken. Mijn vader was projectontwikkelaar. Het feit dat ik enig kind ben heeft ervoor gezorgd dat ik altijd heel veel zelfstandigheid en vrijheidsdrang ook in mij heb gehad. Want ik kon altijd een beetje lekker aanklooien in mijn eentje en ik had veel fantasie. Ik was tegelijkertijd heel gestructureerd dus ik waar ik graag mee speelde, bijvoorbeeld als ik dan met de Barbies speelde, dan speelde ik niet met de Barbies maar dan maakte ik schema’s over welke Barbie wanneer in welke kamer ging en welke Barbie wanneer op welk paard ging en wie dan ging winnen. Wat ik leuk vond was bijvoorbeeld de waarde van een reclamefolder bepalen. Dus dan ging ik gewoon met mijn rekenmachientje op mijn zesde alle prijzen optellen van de reclamefolder en toen had ik de waarde van een reclamefolder. Van dat soort spelletjes deed ik. Ik was toen al wel heel gedisciplineerd voor mezelf. Ik was altijd ijverig met mijn huiswerk, op een gegeven moment wilde ik een bepaalde middelbare school uitkiezen omdat dat echt de beste school van Eindhoven was. Dat was 10 km fietsen, het Lorentz Lyceum was dat dan. Daar ging niemand van mijn basisschool heen, buiten één iemand. Maar dat maakte me niet uit, dus ik maakte voor mezelf die keuze en dan was het ook wel leuk om negen vakken te doen op het gymnasium in plaats van zeven want ik ging even laten zien dat ik dat ook kon. Dus ik was eigenlijk heel ijverig en streberig, bijna op het irritante af, denk ik. Uiteindelijk kwam ik aan het eind van mijn middelbareschooltijd bij de studieadviseur. Ik was altijd wel goed in de exacte vakken, dus ik twijfelde. Ik kwam daar en ik zei “Ik twijfel tussen pharmacy en international business.” Dat lag ook mijlenver uit elkaar. Toen zei de studiekeuzeadviseur tegen mij “Nou Bernadette, zie jij jezelf de rest van je leven in een laboratorium staan of wil jij een spannend internationaal leven met veel reizen en mooie mensen ontmoeten? Wat wil je?” Goed, het was vrij helder wat het toen werd. Op dat moment kon je voor international business kiezen uit Tilburg en Maastricht, eigenlijk allebei naar mijn smaak wat te dicht bij Eindhoven. Maar goed, dat was de keuze. Ik heb voor Tilburg gekozen omdat die stad mij gemaakt leek voor studenten. Je hebt daar ook niks behalve studenten, dus dat leek me mooi om daar een aantal jaar door te brengen. Ik ben daar lid geworden van een studievereniging, de ontgroening lijkt mij namelijk echt helemaal niks. Dan ging iemand mij vertellen wat ik moest doen. Dat paste niet in mijn gedachte, dat leek mij helemaal niks. Ook bij de studievereniging was ik weer een enorme streber want dan wilde ik weer… Ik las het ook in jouw artikel in het FD, “Ik wil wel iets doen, maar dan wil ik de voorzitter zijn.” Dat vond ik heel erg herkenbaar, dat wilde ik ook. Dus ik ging van de Lustrum Commissie naar inderdaad voorzitterschap van de vereniging en daar heb ik ongeveer meer geleerd dan van mijn hele studie qua boeken bij elkaar. Wat handig is omdat ik geleerd heb om een balans te lezen en een P&L te maken, etc. Maar de echte les zit hem uiteindelijk in de actieve stukken daarbuiten. Ik ben in Nice geweest om een half jaar te studeren op een grand école daar, dat was fantastisch. Dus ik heb een heel erg actief studentenleven gehad, veel gefeest, dat zit dan toch ook wel in de Bourgondische inborst. Dat is zeker ook heel belangrijk.
Jeroen: Ik wil nog iets vragen over dat ijverige en streberige. Welke rol speelden je ouders daarin?
Bernadette: Mijn moeder zei altijd “Als je je best doet is het goed genoeg.” Dat is hartstikke lief bedoelt en ergens is dat een hele moeilijke opdracht want je best is namelijk nooit klaar. En mijn moeder zei altijd “Het is belangrijk dat je zelfstandig bent, dat je voor jezelf kan zorgen. Zorg dat je nooit afhankelijk bent van een man.” Dus dat is gelukt. Ik denk dat dat erin meespeelde maar ik heb er ook wel over nagedacht, het zit heel erg in mij.
Jeroen: Je vader was projectontwikkelaar. Was hij ondernemer of was hij in loondienst?
Bernadette: Hij was in loondienst. Hij heeft bij verschillende bouwbedrijven gewerkt, uiteindelijk bij VolkerWessels. Hij heeft daar aan hele mooie dingen gewerkt in Eindhoven, de Philips iconen zoals de lichttoren, etc. heeft hij ontwikkelt. Dus dat was ook mooi als wij door de stad reden, mijn vader had altijd wel gebouwen die hij ontwikkeld had en dat was hartstikke leuk.
Jeroen: Zijn er nog cruciale momenten geweest in die periode van 0-25?
Bernadette: Ik was ijverig, hé. Dus 23!
Jeroen: Momenten waarvan je zegt “Dat was voor mij echt een cruciaal moment”?
Bernadette: Dat zijn meer periodes. Dus inderdaad bijvoorbeeld een periode in Nice. Ik kwam daar aan, ook kneiter eigenwijs. Ik had op afstand een kamer gehuurd, dat was eigenlijk niet zo’n geslaagd gebeuren om heel eerlijk te zijn. Het lag op een heuvel en als ik naar mijn kamer wilde – dat was in een soort studentenhuis dat overigens meer op een gevangenis leek dan op een studentenhuis -dan moest ik voorbij allerlei prostituees die daar stonden te tippelen. Daar was ook geen keuken, dus ik heb enorm leren koken op een tosti-ijzer, daar kun je heel veel dingen mee. Ik weet ook de houdbaarheid van diverse items buiten de koelkast bij 25°C, dat is overigens langer dan je denkt. Maar ik had die keuze gemaakt en ik ging echt no way toegeven dat dat eigenlijk de verkeerde keuze was. Ik ben er die hard gaan inzitten en heb lekker door gebikkeld in dat huis dat eigenlijk niet zo heel geschikt was. Maar ik was te eigenwijs om toe te geven. Maar daar leer je ook wel van en überhaupt in je eentje naar het buitenland gaan, daar leer je een hoop van. Je bent op jezelf aangewezen en soms is dat leuk en soms is dat niet leuk. Maar je wordt er wel wat taaier van.
Jeroen: En de financiële sector? Daar ben je pas veel later in gekomen. Je zei het al even dat je in je jeugd aan het optellen en aftrekken was, je was lijstjes aan het maken. Heb je daar altijd specifiek iets mee gehad?
Bernadette: Nee. Waarschijnlijk ben ik één van de weinigen in je podcast die dit zegt. Nee, it could have been any other sector. Ik heb als strategieconsultant ook heel veel andere sectoren gezien, ook bijvoorbeeld de zorg en het afval, de energie. Het feit dat het nu uiteindelijk Blanco in finance is geworden is puur vanwege Joost zijn achtergrond en het feit dat hij die markt zo goed kent en daar de mogelijkheden in de markt zag. Ook dat we de wind mee hadden op het gebied van regulatory wijzigingen die er op dat moment plaatsvonden. Het kan van alles worden en het lijstje dat ik voor Blanco had, zo’n lijstje heb ik nog steeds. Want er is vast ook een keer een na Blanco en dan ga ik ook weer dingen doen. Dan zal er vast ook iets tussen zitten in financial services maar er zitten gegarandeerd ook dingen tussen die niet financial services zijn.
Jeroen: En dan de brug naar geld, niet zakelijk maar privé. Is geld belangrijk voor je? Je moeder gaf mee “Zorg dat je onafhankelijk bent, dat je niet afhankelijk bent van iemand anders.” Wat nog meer? Wat is geld voor jou?
Bernadette: Geld is vrijheid. Daarmee is het eigenlijk ook niet superbelangrijk waarbij ik me ook besef dat ik een makkelijke positie zit om dat te zeggen want ik heb natuurlijk best wel wat kunnen opbouwen over de afgelopen jaren. Ik heb naast Blanco hiervoor ook het strategiekantoor opgericht en ik heb een hele fijne basis. Ik heb een fijn huis, ik heb sinds kort een Volkswagen camper busje, dat is echt mijn pride and joy. Maar ook dat is vrijheid, want wat is dat? If all else goes wrong, dan stap ik daarin met Joost en dan rijden we naar Zuid-Frankrijk en dan hebben we nog iedere dag een stokbrood, een fles wijn en een pakje Boursin nodig en verder niks. Dat is de ultieme vrijheid. Dus eigenlijk heb ik dat niveau van vrijheid nu bereikt en alles extra is mooi meegenomen maar zeker geen driver. Waarom ik Blanco heb en waarom ik Blanco bouw is omdat ik heel graag met leuke mensen werk en in mijn eigen onderneming kan ik mijn eigen mensen uitkiezen en ik hou van bouwen, ik hou ervan iets te creëren. Maar of ik nou uiteindelijk één of vier of 40 miljoen op mijn bankrekening heb, het zal mij echt totaal niet uitmaken.
Jeroen: 1 miljoen is ook al best veel, hoor! Maar is het dan niet leuker om eigenlijk te beginnen met zo’n bedrijf in de eerste jaren in plaats van het te runnen als het al veel groter is voor jou?
Bernadette: Als het nog veel groter wordt zeker, want ik hou inderdaad van het bouwen maar het is niet zo dat ik nu ben uitgebouwd. Er zijn nog iedere keer hele leuke spannende fases. We zijn nu met 60 man, dat is eigenlijk best een lastige fase in die zin. Want je bent te groot om geen tussenlaag te hebben qua management maar je bent ook te klein om het wel te hebben. Dus dan ben je eigenlijk nog heel erg als managementteam praktische dingen aan het doen. We zitten nu op 135 klanten, we willen graag binnen drie jaar naar 1.000 klanten groeien. We zitten nu in zes landen met klanten, dat aantal willen we ook graag wat uitbreiden. Het merendeel van onze klanten zit in Nederland en België, we hebben een paar klanten in Luxemburg, we gaan nu live met de eerste klanten in Frankrijk, dat willen we natuurlijk ook graag uitbreiden. Dus we zijn ontzettend aan het groeien. Het afgelopen jaar zijn we 103% gegroeid, we denken dit jaar weer ongeveer zoveel te groeien. Dus we zijn nog aan het groeien, maar inderdaad, op een moment dat die groei zou afvlakken en het wordt het managen van de business as usual, daar krijg ik geen energie van dus dan is het tijd voor het volgende.
Jeroen: We hebben bij Leaders in Finance ook altijd een teaser en een pleaser. Jullie zitten veel in de KYC-hoek, er zijn natuurlijk ongelooflijk veel mensen die werkzaam zijn in die KYC-hoek, steeds meer in de loop der jaren. De teaser is dan ook: KYC checks bij banken of vermogensbeheerders of waar dan ook, die dat moeten doen, is simpelweg doorgeslagen.
Bernadette: Nee, dat denk ik niet. Ik denk namelijk dat die wet- en regelgeving er niet voor niks is. Dus er is echt wel nut bij de wet- en regelgeving. Waar die wellicht in doorgeslagen is in de manier waarop dingen worden uitgevraagd, dat is gewoon inefficiënt. Het is prima om al die zaken te weten van je klant want daar zit ook een opportunity in want op het moment dat je je klant beter kent kan je hem of haar ook veel beter bedienen. Dus ik denk dat dat prima is en je voorkomt er nare dingen mee zoals witwassen, terrorismefinanciering, etc. Dus ik denk dat het goed is dat die wet- en regelgeving er is. De manier waarop die uitgevoerd wordt is wel degelijk suboptimaal; er gebeurt echt nog veel handmatig. Dat komt ook door de snelheid waarmee dat gedaan moet worden, waarmee dat geïmplementeerd moet worden. Soms blijft de technologie-implementatie daar dan bij achter. Maar technologie kan daar juist bij helpen en dan denk ik dat dat helemaal niet per se doorgeslagen is.
Jeroen: We hadden bijvoorbeeld ook de voorgaande gast Tom Loonen, die schreef recent ook een artikel in het FD en zei “We moeten daarin wel de goede balans blijven houden, we hoeven ook niet per se elke vorm van documentatie op te vragen”, dat zijn mijn woorden, hoor. Ik quote het waarschijnlijk helemaal verkeerd, maar dat we wel moeten kijken dat we natuurlijk alles moeten doen om witwasbestrijding en dat soort activiteiten tegen te gaan. Aan de andere kant kunnen we ook wel op een punt komen dat we echt zoveel documentatie hebben dat het meer het zoeken wordt van het vinkje zetten van de juiste documenten die we allemaal opvragen.
Bernadette: Ja, je moet daar de balans in vinden, maar ik denk dat we voor alsnog aan de goede kant van de balans zitten.
Jeroen: Aan de pleasende kant, die zal je niet verbazen want ik hoorde in het voorgesprek dat je al wat dingen van Leaders in Finance gehoord hebt, die gaat altijd over boeken en of jij graag leest en of er bepaalde boeken zijn die je zou willen aanbevelen of die veel impact hebben gehad op jou.
Bernadette: Ik lees ontzettend graag. Als je aan mij vraagt “Hoe ontspan je?” of “Wat is je ultieme beeld van ontspannen?”, dan zit ik met een boek of een tijdschrift op de bank met een kop thee of op mijn strandbedje met misschien een glas lekkere witte wijn erbij. Dus ik lees heel graag, ik lees niet per se super interessante boeken in die zin. Ik hou van romans, ik hou van tijdschriften. Als ik er dan toch één zou moeten aanraden zou het Solve for Happy zijn van Mo Gawdat. Ook dat gaat over actions en attitudes. Eenzelfde situatie kan je op meerdere manieren bekijken, ik had het daar met Joost ook over. We waren dan een week weg voor de meivakantie en we werkten door. We werken eigenlijk altijd door, dat hoort bij het ondernemerschap. Maar je kan er op twee kanten naar kijken, je kan denken “Jeetje, nu is het weer meivakantie, nu zitten we weer te werken” of je kan bedenken “Dit is fantastisch want we kunnen nu twee weken met de kinderen op pad. Ja, we zijn een deel van de dag aan het werk maar we stoppen ook eerder en dan is er meer tijd om dingen met de kinderen te doen en je zit ook nog eens op een hele leuke locatie te werken.” Dat is precies dezelfde situatie, maar door er op een andere manier naar te kijken heb je er ofwel een negatief gevoel of een positief gevoel bij. Ik ben dan wel altijd heel erg voor het glas is halfvol kijken.
Jeroen: Kan ik dat ook leren of is het toch eigenlijk iets wat in me zit? Jij komt heel optimistisch over op mij, ik ken je pas een uur. Maar kan je het ook leren?
Bernadette: Ja, ik denk dat je het ook kan leren als je jezelf daarop traint. Ook als je onderzoeken leest over gelukkig zijn, dat gaat ook heel erg over iedere dag bedenken waar je dankbaar voor bent. Dat is letterlijk iets wat je kan trainen, dus ja hoor!
Jeroen: Dat is een hoopvol beeld, ik ga eraan werken! Waar ben jij nou het meeste trots op als je kijkt naar je loopbaan?
Bernadette: Toch Blanco. Vanaf niks met blote handen opgebouwd en als je kijkt waar we nu staan 5,5 jaar later is dat wel echt een bedrijf. Dus dat vind ik mooi. En dan ook nog volgens de waarde die ik in het begin wilde creëren met vooral ook een superleuke groep mensen om me heen. Ik heb heel veel plezier in wat ik doe.
Jeroen: Leuk! Ik ben verzamelaar van tips. Ik heb nu iets van een 63-64 gasten gehad, misschien wordt het ooit weleens een boek. Maar van jou zou ik ook graag willen weten wat voor tips jij hebt voor mensen die starten op de arbeidsmarkt of tips in het algemeen, maar vooral voor starters.
Bernadette: Het klinkt een beetje cheesy maar één is toch wel: Volg je hart. Het heeft naar mijn idee geen zin om een papieren carrière na te streven, van “Als ik nu eerst stapje A zet kan ik daarna B doen en dan C.” Op het moment dat je met hart en ziel iets doet wat je leuk vindt kom je vanzelf wel verder. Daarnaast is het superbelangrijk om voor en met leuke mensen te werken want je besteedt behoorlijk veel tijd aan je werk. Zorg dat je lol hebt in wat je doet en zorg dat je leuke mensen om je heen hebt. Er zijn genoeg mensen die jou willen vertellen dat je het allemaal niet goed doet en natuurlijk kan je zeker leren van opbouwende kritiek en daar moet je absoluut voor openstaan. Maar het is beter om dat te ontvangen van mensen waarvan je het ook makkelijker aanneemt omdat je ze ook nog aardig vindt.
Jeroen: Heb je zelf altijd je hart gevolgd of heb je ook wel momenten gehad waarvan je zegt “Daar heb ik rationeel gezien eigenlijk toch vooral meer voor opportunistische of zakelijke dingen gekozen in plaats van echt mijn hart te volgen”? Zo ja, wat was dat dan?
Bernadette: Ik heb wel altijd geprobeerd om mijn hart te volgen maar dat wil niet zeggen dat er geen situaties op je pad komen die onprettig zijn of waar je je even niet fijn bij voelt en waar je toch even je tanden op elkaar moet zetten en doorbijten. Dus in de grote lijnen ja, maar met sommige periodes was het even minder fijn. Dat is ook nog steeds zo, dat is ook bij Blanco zo. Het is niet altijd leuk, het is niet altijd feest. Ondernemen is echt vallen en opstaan. Groeien gaat gepaard met groeipijn en als je in zo’n periode van groeipijn zit is het echt niet leuk. Dan is het niet zo dat ik fluitend iedere dag naar mijn werk ga. Maar dan is het een kwestie om je grotere doelen in gedachte te houden en je kan het dan ook weer kleiner maken. Iedere dag heeft nog steeds leuke dingen, je hebt iedere dag wel een leuk gesprek, je hebt iedere dag in de basis wel een stuk werk dat je leuk vindt. Dus dat is ook weer positiever.
Jeroen: Ja, daar komt die weer terug. Heb jij er nog een voorbeeld van wat jij zwaar vindt, wat voor soort dingen dat zijn?
Bernadette: Ja, wel veel!
Jeroen: Noem er één?
Bernadette: Het zijn er misschien twee die wel goed zijn om te vermelden. Dat was met name in de beginjaren van Blanco. Er is altijd een balans tussen wanneer je gaat fundraisen en hoe lang dat dan duurt. Dan zijn er altijd momenten dat het langer duurt dan wat je vooraf denkt of wil. En er zijn echt wel momenten geweest dat ik echt “Komt het wel op tijd goed?”, dat ik ‘s nachts wakker werd en dacht “We hebben allemaal mensen met hun gezin en al naar Nederland gehaald. Ik heb nog twee maanden runway, ik denk dat ik het ga halen maar ik weet het niet zeker.” Dan werd ik om ‘s nachts om half vijf wakker en ineens sta je aan en dan kan je ook niet meer slapen. Dus dat soort momenten en dat zijn er meer in startup life. Nu is dat niet meer zo want je hebt een vaste basis van omzet, je hebt een bepaalde stabiliteit, je hebt investeerders achter je, dus dat helpt. Maar dat zijn wel spannende momenten. En wat voor mij een energy drain is is om terug te kijken, ik vind dingen één keer doen heel mooi. Dus ik vind bijvoorbeeld een financieel model bouwen hartstikke leuk maar zodra ik het gemaakt heb en ik moet nog drie keer terug om aannames te gaan checken en dingetjes aan te passen, dat vind ik verschrikkelijk. Reporting, terugkijken, draag me weg, dat is al geweest. Laten we vooruitkijken naar wat we nu gaan doen. Maar het hoort er ook wel bij.
Jeroen: In de voorbereiding las ik ergens – ik weet niet meer waar, dat is een beetje tricky zonder bronvermelding – dat jij over jezelf gezegd hebt “Ik heb wel echt zelfspot.” Klopt dat?
Bernadette: Ja.
Jeroen: Kan je voorbeelden geven waar ik dan aan moet denken?
Bernadette: Voorbeelden daarvan vind ik wel lastig maar het is meer in het algemeen, je moet jezelf niet zo super serieus nemen. Ik maak ook graag grappen over mijn eigen fouten, over mijn eigen tekortkomingen. Ik heb op een gegeven moment – misschien komt het daar wel vandaan – zo’n talk gedaan over fouten maken. Ik praat ook graag over mijn fouten. Misschien maakt iemand anders dan die fout niet, ik heb er veel van geleerd en ook als je een omgeving creëert waarin je juist fouten mag maken, dan creëer je ook een omgeving waarin vooruitgang mogelijk is want je kan alleen maar vooruitgang bereiken als je ook dingen fout kan doen.
Jeroen: Zie jij veel mensen die bang zijn om fouten te maken?
Bernadette: Ja, ik denk dat dat intrinsiek überhaupt in de mens zit.
Jeroen: Wat zijn dan tips om dat wel te durven doen? Wat zou je dan tegen mensen zeggen?
Bernadette: Het hangt heel erg van de omgeving af, je moet wel in een omgeving zitten die dat accepteert. Dus wat dat betreft kan je het beste dan een manager zoeken die dat oké vindt. Het is bijna zelfs een vraag die je zou moeten stellen in een sollicitatiegesprek. Hoe ga je om met foutenmakers? Een vraag die ik ook stel op het moment dat ik met VC’s praat is: Als alles goed gaat is het makkelijk, dan gaat iedereen makkelijk met elkaar om en dan is het zonnig en gezellig. Maar wat gebeurt er als het even niet goed gaat? Juist die kanten zijn interessante kanten en dan leer je ook de ander goed kennen. Dus het zou bijna een selectiecriterium moeten zijn als je die toch nog wil toevoegen aan je tips voor starters.
Jeroen: Die nemen we zeker mee, ik vind het een hele mooie. Ik denk wel dat je heel veel voorbeelden moet vragen in zo’n sollicitatiegesprek om het ook echt levendig te maken, want je kan wel zeggen “Ik baal er heel erg van, dan ga ik harder werken”, maar dat is best wel vaag. Je zal wel voorbeelden moeten vragen in dat sollicitatiegesprek over hoe iemand dat ook echt gedaan heeft want anders wordt het volgens mij best wel snel abstract.
Bernadette: Ja, klopt.
Jeroen: Maar we zitten even sollicitatievragen te bedenken samen, dat is wel leuk! Ik ben ook benieuwd naar het managen van privé en werk. We hebben wel al wat gehoord tussendoor. Je zegt “We werken heel veel en vaak ook tijdens vakanties. Dan hebben we wel vakantie maar we werken ook.” We hebben ook gehoord dat je vijf kinderen hebt in je gezin. Hoe manage je dat en hoe heb je dat gemanaged?
Bernadette: In ieder geval met heel veel hulp. Veel dank aan mijn moeder die nu ook naar Amsterdam verhuisd is vanuit Eindhoven. Dat is heel cool, dat vond ik heel stoer. Na 65 jaar Eindhoven besloot ze om hier richting de zuidas te vertrekken. Mijn moeder helpt heel veel, we hebben een personal assistent die heel erg veel voor ons doet, zowel hier in huis de praktische dingen regelen alsook op de kinderen passen alsook afspraken maken binnen Blanco en daar taken oppakken. Het is interessant, dingen lopen door elkaar heen en dingen zijn getimeboxt, grappig genoeg. Dus inderdaad zo’n vakantie is half werken en half vakantie, dat is ook oké. Maar ik zorg wel dat ik altijd maar met één ding tegelijk bezig ben. Dus ik ben of aan het werken of ik ben bij de kinderen. Op het moment dat ik bij de kinderen ben en ik doe nog een halve meeting terwijl ik met mijn hand sta te wapperen dat ze even moeten wachten, daar krijg ik stress van. Dat is dan wel weer gescheiden. En ik geloof heel erg in work hard, play hard, rest hard. Dus het is zaak om je eigen balans te bewaken. Voor mij is sport heel belangrijk, dat doe ik iedere ochtend want anders blijf ik letterlijk niet op de been, denk ik.
Jeroen: Wat doe je dan?
Bernadette: Van alles. Nu met corona is dat wat lastiger. Maar in normale tijden doe ik Recycle, dat is een soort spinning op een fiets met allemaal muziek en gewichtjes, etc. Ik doe hot yoga, ik doe power yoga, ik wandel veel zoals ik al zei. Ik doe Bodytec, dat is met een elektronen suit aan met een personal trainer die dan allemaal oefeningen doet. Wielrennen, van alles. Maar net hoe het uitkomt.
Jeroen: Dat doe je elke dag, maar niet al deze dingen?
Bernadette: Iedere ochtend. Nee, niet allemaal tegelijk, één van die dingen doe ik iedere dag.
Jeroen: Zeven dagen per week?
Bernadette: Ja.
Jeroen: Wauw! Dan blijf je wel fit, denk ik. En mentaal, wat doe je om mentaal fit te blijven?
Bernadette: Daar helpt dat sporten ook bij en ik hou gewoon heel erg van wat ik doe. Dus daarmee gaat het automatisch wel goed. Los daarvan wat ik eerder al zei, ik hou ook wel van een feestje dus af en toe gewoon een lekkere uitspatting of gewoon een goed diner, lekker koken vind ik ook fijn. Gewoon lekker dingen in blokjes snijden, dat is een heel ander niveau van activiteit.
Jeroen: Naast je primaire werk en je gezin doe je ook nog best wel dingen daarnaast, volgens mij. Je noemde net al de consultancy, je zit ook nog op boards, geloof ik. Kan je iets meer vertellen over wat je allemaal doet?
Bernadette: Ja. Wat je al zei, het coachen van andere ondernemers. Ik zit in de supervisory board van Cevinio. Dat is een andere scaleup, een tech-scaleup. Die doen invoice-to-pay, dat is superleuk. Ook een hele interessante rol. Ik heb inderdaad nog een strategiekantoor maar daar is mijn bijdrage zeer beperkt op dit moment. Dat was het zo een beetje, geloof ik.
Jeroen: Dat lijkt mij ook voldoende, alles bij elkaar! Tenminste, als ik er als buitenstaander naar kijk. Iets anders dat ik je nog tegen het einde wilde vragen, het is nu drie keer teruggekomen (ik heb het opgeschreven) dat je een wijnliefhebber bent. Dat is in dit gesprek in de intro en nog twee keer elders teruggekomen. Dat klopt dus. Waar komt dat vandaan en ben je echt wijnliefhebber in de zin dat je daar ook veel van af weet?
Bernadette: Nee, ik weet er niet heel veel van af. Mijn vader zei vroeger altijd al “Het leven is te kort om slechte wijn te drinken.” Dat heb ik altijd gevolgd. Het klinkt nu ook alsof wij iedere dag een fles wijn opentrekken, wat helemaal niet waar is. We drinken helemaal niet supervaak, maar als we wat drinken dan drinken we wel iets wat echt lekker is. Het past voor mij in dat Bourgondische; lekker eten, iets drinken en daar zit dan ook weer aan verbonden met elkaar om tafel. We zitten hier aan mijn keukentafel, dat is een veelgebruikte keukentafel. Dit is echt het centrale punt voor gesprekken en dat is wat ik mooi vind. De deur staat hier altijd open, alle vrienden zijn altijd welkom, dat weet ook iedereen. Ik heb altijd eten voor 18 man, dus het maakt niet uit wie er wil komen, je kan altijd aanschuiven. Het staat voor mij bijna symbool voor juist die connectie, die mooie gesprekken, dat is dan weer de work hard, play hard, rest hard, dat valt in de categorie play hard. Tegelijkertijd zorgt dat dus ook weer voor die mentale ontspanning.
Jeroen: Wauw, dat is een prachtig mogelijk einde! Maar ik stel altijd nog de eindvraag, is er iets waarvan je zegt “Jeroen, dat had je moeten vragen” of “Dat had ik heel graag willen vertellen”?
Bernadette: Nee, ik denk dat het een vrij compleet beeld was. Ik denk ook dat we nog uren hadden kunnen doorpraten maar ik vond het leuk, dankjewel!
Jeroen: Jij heel erg bedankt voor al je tijd die je erin gestoken hebt. Ik heb altijd een enorme voorliefde voor dat soort antwoorden “We hadden nog langer kunnen doorpraten”, dus misschien wellicht over een aantal jaar nog eens een keer deel twee met Bernadette. Voor nu wil ik je heel hartelijk danken. Je krijgt zo meteen nog een klein cadeautje voor je tijd die je hierin gestoken hebt, voor je deelname aan Leaders in Finance. Dan rest mij nogmaals te zeggen dankjewel!
Bernadette: Jij bedankt!
Dit was Leaders in Finance. We hopen dat je deze aflevering met veel plezier hebt beluisterd. We stellen je feedback erg op prijs, wat houd je bezig en over wie wil je meer horen? Laat het weten via een Apple of Google review. Dat kan ook via de sociale mediakanalen of direct via een e-mail. We kunnen het enorm waarderen als je dat doet. Tot slot danken we onze partners voor hun steun, dat zijn Interim Valley, FG Lawyers, Odgers Berndtson executive search en Roland Berger.