Hieronder de transcriptie van de aflevering met Nick Bortot
Intro
Dit is Leaders in Finance: een podcast waarin ik op zoek ga naar de mensen achter het succes. Ik praat met leiders van nu en later over hun drijfveren, carrière en privéleven. Waarom? Omdat er meer gesproken moet worden in de financiële sector. Leaders in Finance wordt mede mogelijk gemaakt door Kayak, FG Lawyers en Bizcuit.
Interview met Nick Bortot
Jeroen: Deze week Nick Bortot, de CEO en founder van BUX. Welkom, Nick!
Nick: Dank je!
Jeroen: Leuk dat je er bent en zoals altijd dat ik er ben, want ik ben bij jou op bezoek. Ik wil eigenlijk eerst even wat delen over jou ter introductie. BUX is een mobile only broker die beleggen toegankelijk wil maken voor iedereen. Nick studeerde bedrijfskunde aan Nyenrode, en deed daarna een master internationale betrekkingen aan de UvA. Hij begon zijn carrière in 1998 bij Citi, waar hij zo’n anderhalf jaar als trainee werkte. Hierna ging hij over naar IMG Holland, destijds Nederlands eerste online broker. Al snel maakte Nick in 2000 een transitie naar Binck Bank, waar hij in 2012 als board member afscheid nam. In de tussentijd was hij onder meer head of retail brokerage, chef marketing, MD België en managede hij de integratie met Alex. Na Binck richtte hij BUX op. BUX wil uitgroeien tot de one-stop-shop voor jongeren die meer met hun geld willen doen. In 2014 werd BUX X gelanceerd; een app gericht op CFD trading (contracts for difference). Sinds september 2019 is daar een tweede app bij gekomen: BUX Zero. Hiermee kan iedereen commissievrij echte aandelen kopen en verkopen. In de nabije toekomst lanceert BUX nog meer beleggingsproducten, waarbij eenvoud, gebruikersgemak en lage kosten altijd centraal staan. BUX is actief in 9 landen.
Ik dacht “Ik maak van de gelegenheid gebruik om eerst wat meer te leren over BUX”, zou je iets kunnen zeggen over wat nou de grootste verschillen zijn tussen de BUX-apps en andere beleggingsaanbieders?
Nick: Zeker, ja! Dan wil ik eerst even kijken naar niet-financiële apps. Zoals je weet – en zoals je ook al zei – richten wij ons op jongeren. Jongeren gebruiken technologie en met name apps op een bepaalde manier. Ze zijn ook gewend aan een bepaalde ervaring binnen apps. Als je kijkt naar Snapchat of WhatsApp of Instagram; die apps zijn allemaal op een bepaalde manier opgebouwd en daar zijn jonge mensen aan gewend. En kijk je naar Finance, dan willen ze binnen financiële apps precies dezelfde ervaring hebben. Dus je kan wel een app lanceren, en voorheen werden er heel veel apps gelanceerd die eigenlijk kleine websites waren; alles van een website werd in een app gepropt. Tegenwoordig doen heel veel partijen dat al beter. Maar echt die ervaring bieden die je in niet-financiële apps hebt, dat kunnen niet veel partijen. En daar zijn wij juist heel goed in.
Jeroen: Als je nou kijkt naar de grootte van BUX, van de twee merken: BUX X en BUX Zero, kan je een aantal getallen noemen hoeveel mensen er werken of het aantal klanten? Welke getallen wil je delen?
Nick: We hebben dus die twee apps: BUX X en BUX Zero. Het is overigens één merk, we geloven heel erg in het BUX merk en daar willen we nog meer producten onder lanceren. Inmiddels zijn we met 110 mensen bij BUX. We hebben hier in Amsterdam 85 mensen werken en in Londen 25. Ik weet het laatste getal niet meer, maar we hebben meer dan 30 nationaliteiten, daar ben ik wel heel trots op. Het is natuurlijk heel leuk om een kantoor te hebben waar ze… We zijn met 110 man en we hebben meer dan 30 nationaliteiten, dat is best wel veel op zo’n compact bedrijf. Een deel van die mensen werkt aan de ene app of aan de andere app. Een klein deel – zoals je je kan voorstellen – werkt aan beide producten. En als je dan even kijkt naar de klantenaantallen, laten we beginnen met BUX Zero; onze nieuwe app (waarbij je dus commissievrij kan beleggen in aandelen), dan gaan we echt als een speer. Daar zitten we op 35,000 klanten. Dus het zijn echt actieve rekeninghouders en dat zijn mensen met name in Nederland. We hebben ook twee maanden geleden een bèta in Duitsland gelanceerd. Dus BUX Zero gaat echt als een speer, daar zijn we superblij mee. BUX X, wat al meer dan vijf jaar bestaat, daar zitten inmiddels 240,000 klanten.
Jeroen: Hoe definieer jij jongeren? Val ik met mijn 38 jaar nog in jouw categorie of niet meer?
Nick: Nou, ‘jongeren’ is een beetje een vervelend woord. Want er zijn ook heel veel mensen die jong van geest zijn. Dus we hebben het ook weleens over Digital Natives, dat is een consultancy term. Maar ik zou zeggen, iedereen die het gewend is om dingen op zijn telefoon te doen. En dat kunnen ook mensen van 70 zijn.
Jeroen: Hoe belangrijk is techniek uiteindelijk voor jouw bedrijf?
Nick: Techniek is extreem belangrijk. Het draait hier alleen maar om techniek. Als je hier binnenkomt; jij kwam vanochtend voor het eerst hierbinnen, jij weet dat wij een Fintech-bedrijf zijn, maar als je dat niet zou weten, dan denk je “Dit is een bedrijf waar er iets ontwikkeld wordt”. En of dat nou Fintech is of een ander mooi product, wij vinden het vooral heel gaaf en cool om supermooie producten te maken. En niet toevallig, maar een beetje toevallig doen we dat dan in de Fintech-wereld.
Jeroen: Die Tech-mensen, zijn die makkelijk te vinden? Het is een beetje een suggestieve vraag, maar het lijkt me namelijk lastig.
Nick: Toen we begonnen waren ze extreem moeilijk te vinden. En ze zijn nu voor veel bedrijven ook nog heel erg lastig te vinden. We hebben wel een groot voordeel; we hebben er echt werk van gemaakt. Toen we merkten dat die mensen zo moeilijk te vinden waren, zijn we goed gaan kijken “Wat moet je nou doen om die mensen wel te vinden?” En we zijn ook gaan kijken “Hoe doen hele grote bedrijven in Amsterdam dat?” Neem Booking of Adyen, die hebben daar afdelingen voor, die hebben mensen die ervoor zorgen dat kinderen goed terecht komen op een bepaalde school, dat de partner van degene die naar Nederland komt ook goed terecht komt. Kleine bedrijven doen dat vaak niet. Wij zijn gestart om dat wel te doen. Dus mensen die naar Nederland komen begeleiden we, we kijken ook naar de partner, we organiseren leuke dingen voor de partner. We hebben hier een klein team dat echt zorgdraagt voor die mensen, ze zorgen ervoor dat ze een zachte landing hebben. En dat helpt enorm. En dan merk je dat mensen het helemaal naar hun zin hebben en het fijn vinden dat je hen zo goed helpt. Want je moet bedenken, voor die mensen is dat natuurlijk een enorme stap; om met je gezin vanuit Brazilië naar Nederland te komen met een klein kindje van een jaar oud. Dus dat waarderen ze enorm en dat gaan ze doorvertellen. En dan krijgen we op een gegeven moment een stroom van mensen die achter de rest aankomt.
Jeroen: Zijn je meeste Tech-mensen dan ook niet Nederlands? Of heb je ook Nederlanders?
Nick: We hebben Nederlanders, maar dat is meer een uitzondering dat je als techie Nederlands bent dan een andere nationaliteit.
Jeroen: En dat is het deel techniek, dan heb je ook het deel cultuur. Ik gok dat de cultuur hier heel anders is dan bij een grote instelling of misschien wel de instelling waar je hiervoor werkte. Of is die cultuur niet zo belangrijk als ik denk?
Nick: Het tegenovergestelde. Ik vind cultuur extreem belangrijk; cultuur is wat een bedrijf maakt. Als je vroeger naar bedrijven keek, dan werd er vaak gezegd “De aandeelhouder komt eerst, dan komt de klant en dan komt de medewerker”. Ik geloof juist in het tegenovergestelde. Het begint bij medewerkers, als die goed gemotiveerd zijn en ze hebben het naar hun zin, dan maken ze hele mooie producten. Dan krijg je vanzelf klanten binnen en die klanten besteden bij je en vervolgens draai je omzet en zijn de aandeelhouders tevreden. Dus daarom is die cultuur zo extreem belangrijk en ik vergelijk cultuur altijd met een huwelijk; in het begin, als je net getrouwd bent, gaat het allemaal vanzelf en hoef je er niet zoveel aan te doen. In een klein bedrijf ga je met elkaar een biertje drinken en je besteld pizza’s, dat zijn bekende taferelen. Maar word je wat groter en heb je meer mensen die bijvoorbeeld kinderen hebben (dus die niet elke vrijdagavond blijven hangen), dan moet je dus echt actief met je cultuur omgaan. Wij hebben bijvoorbeeld een cultuurboek waarin we beschreven hebben wat onze cultuur is. We letten erop wanneer we mensen binnenhalen, maar we organiseren ook evenementen. Als je iemand hebt die niet binnen de cultuur past, dan moet je ook proberen daarvan af te komen, want dat kan vaak heel vervelend zijn.
Jeroen: En als je de twee belangrijkste dingen uit de cultuur kon kiezen, wat is dat dan voor BUX bij jou?
Nick: Dat klinkt misschien een beetje zoetsappig, maar één is het familiegevoel. De meeste mensen zitten acht, negen of tien uur per dag op kantoor en dan moet je het hier gewoon perfect naar je zin hebben. Ik heb laatst een boekje gelezen van Simon Sinek, bekend van What, how, why, van The Golden Circle en hij heeft toch een boekje geschreven en daar heeft hij het over de Circle of Security, geloof ik. En hij zegt eigenlijk: “Er gebeurt buiten jouw bedrijf zoveel; de concurrentie zit niet stil, de technologie veranderd constant”. Het derde punt dat hij noemt is ‘regelgeving’, en dat is natuurlijk in de Fintech-wereld heel relevant. Dat verandert allemaal. Dus je wil dat jouw mensen bezig zijn met die buitenwereld en je wil niet dat ze bezig zijn met de binnenwereld omdat er eventueel aan hun stoelpoten gezaagd wordt. Dus je moet vooral zorgen dat mensen het heel fijn vinden om bij je te werken en dat ze hier het gevoel hebben dat het comfortabel is, dat ze dingen kunnen doen, dat ze zich kunnen ontplooien en dan zul je zien dat ze zich met name op die buitenwereld richten. En daar gaat het om, want daar maak je meters.
Jeroen: Ik heb afgelopen weekend iets van een vijftien pagina’s over jou gelezen en veel filmpjes bekeken op YouTube. Eén ding komt vaak terug en dat is dat je hard wil groeien. Je bent hier niet om een klein minibedrijfje te blijven, maar om echt groot te worden en je noemt je ook vaak de nummer één speler in Europa. Dat soort uitspraken komen je waarschijnlijk bekend voor?
Nick: Dat is een beetje mijn mantra.
Jeroen: Wie financiert dat allemaal, die groei?
Nick: Wij hebben op dit moment een aantal grootaandeelhouders en een aantal kleinere aandeelhouders. Die zijn allemaal heel belangrijk. Onze grootste aandeelhouder is een Duitse investeerder. Duitsland is voor BUX ook een heel belangrijk land; naast Nederland zijn we net zo groot in Duitsland. Die partij heet Holtzbrinck en Holtzbrinck is echt een topspeler in het Duitse en Europese VC-landschap, in het investeerderslandschap. Daarnaast hebben we een Nederlandse Fintech-VC, die heet Velocity Capital; super supportive, heel hands on, we spreken er bijna dagelijks mee. Vorig jaar hebben we ook een overname gedaan, daarbij waren ze heel erg supportive. We zijn dus heel blij met Velocity. En onze derde aandeelhouder – en dat was eigenlijk onze eerste aandeelhouder toen we begonnen – is Orange Growth Capital. Het fonds bestaat nog wel, maar we doen geen nieuwe investeringen meer. Een deel daarvan is doorgegaan als Finch Capital, dat is misschien wat bekender. Maar dat zijn eigenlijk onze drie grootste aandeelhouders. En daarnaast hebben we nog een aantal angels; Thierry Schaap, oprichter van Binck Bank, Adriaan Mol, dat is een bekende naam, denk ik, de man achter Mollie. Arthur Kosten, één van de mensen die Booking groot gemaakt heeft. Dat zijn super waardevolle investeerders.
Jeroen: Je bent de laatste tijd ook veel in het nieuws geweest met een crypto-partij die jullie overgenomen hebben. Kan je daar iets meer over zeggen?
Nick: Zeker. Crypto is natuurlijk een beetje een lastig onderwerp. Dat is twee jaar geleden een hype geweest en die hype is voorbij. Onder water merk je toch nog wel dat er heel veel gebeurt. Er wordt heel veel in geïnvesteerd, Blockchain vindt men toch wel heel interessant. En een kenmerk van Crypto is dat het bij jongeren past, het zijn met name jongeren die daarin investeren (je zou het ook speculeren kunnen noemen, dat ligt eraan hoe je er tegenaan kijkt). En ten eerste richten wij ons natuurlijk op jongeren en ten tweede weet niemand precies wat er met die Crypto-wereld gaat gebeuren, maar wij verwachten wel dát er wat gaat gebeuren en dat het misschien wel zo is als de dotcom hype in 2000, de bubbel barstte toen. Maar uiteindelijk, als je naar de grootste bedrijven kijkt ter wereld, zijn dat Facebook en Amazon en Google; allemaal bedrijven die destijds begonnen zijn. Dus wij geloven heel erg dat er wat gebeurt, niemand weet precies wat, maar wij willen in die business zitten. Wij kwamen met Blockport in contact. Die jongens hadden een heel mooi platform gebouwd en zochten naar distributiekracht. Wij hadden niet de capaciteit om ook nog eens naast de bestaande apps een Crypto-app te bouwen, dus zijn we gaan samenwerken en zij zijn inmiddels onder de BUX-vleugels verdergegaan. En binnenkort (ergens in maart of april) lanceren we BUX Crypto.
Jeroen: Wanneer kocht jij je eerste Crypto?
Nick: Ik deed ook gewoon vol mee aan de hype. Dus ik kocht mijn eerste Crypto ergens in 2017, denk ik. Dat is wel een leuk verhaal; wij zijn toen zelfs nog naar Bittrex geweest. Bittrex was destijds één van de grootste Crypto Exchanges wereldwijd, ik geloof dat ze nu een stuk kleiner zijn. En dat was wel heel cool, want ze zaten in Seattle. Kan ik hier een anekdote vertellen, of niet?
Jeroen: Uiteraard, we hebben al de tijd!
Nick: Zij zaten in Seattle en wij gingen daarheen. Wij hebben in Europa een enorme distributiepower en zij zijn heel goed in Crypto. Ik ga al een tijdje mee, dus ik heb er een bepaald beeld van hoe een beurs eruitziet. En dat had ik ook in gedachte. Toen kwamen we daar aan en we spraken af bij een coffeeshop ergens onder in een groot gebouw waar er alleen maar mensen woonden, dus geen kantoren. Dat vond ik dus al een beetje raar. En de jongen die dat had opgezet – en dat was destijds dus één van de grootste Crypto-partijen ter wereld – nam ons mee naar de bovenste verdieping. En daar kwamen we aan in een heel groot penthouse, we keken uit over Seattle. En dat was Bittrex. En daar zaten vijftien mensen schijnbaar heel relaxed achter hun bureautje met uitzicht over Seattle te coden. En ik had echt het gevoel alsof ik bij Facebook was toen ze net begonnen waren. Dat was een extreem mooie ervaring.
Jeroen: Briljant verhaal. Ik vond het heel interessant wat je zei; de dotcom bubbel. En uiteindelijk werden die bedrijven heel erg groot. Je zegt dus eigenlijk dat je ook denkt dat Crypto echt heel groot wordt?
Nick: Ik weet het gewoon niet. Niemand weet dat. Alleen, ik acht die kans best aanwezig en dan willen wij erbij zijn. En een belangrijk punt dat ook nog meespeelt; als we dingen doen, doen we het graag goed. Crypto heeft ook best wel een tijd in een soort schemerzone gezeten. En nu komt er regelgeving aan in Nederland en de rest van Europa, dat vinden wij fijn, want dan merk je echt dat de cowboys de markt uitgeduwd worden en dat de partijen die gewoon het beste met de klant voorhebben overblijven. Dus ook die nieuwe regelgeving heeft ons wel een push gegeven om hiermee aan de slag te gaan.
Jeroen: We spreken nu met Nick vooral als CEO en founder. Maar misschien even helemaal terug, way back, kan je iets zeggen over hoe je opgegroeid bent?
Nick: Ik kom uit Brabant; Bergen op Zoom, dat ligt een beetje op de grens van Brabant, Zeeland. Als ik vroeger uit mijn raam keek zag ik de haven van Antwerpen. Dat vond ik altijd inspirerend, als je het over groei hebt. Wat wel interessant is; ik ben de eerste vijf jaar van mijn leven opgegroeid alleen met mijn moeder. Daarna heeft zij een nieuwe man leren kennen, dat is vervolgens mijn vader geworden, die beschouw ik ook volledig als vader. Van hem heb ik ook heel veel geleerd, hij heeft me ook geïnspireerd. Maar één van de theorieën die ik heb – en dat is wel interessant voor jou om die te testen in andere interviews, als mensen daar misschien voor openstaan – mensen die hun biologische vader niet kennen, hebben een extreme drive om zichzelf te bewijzen. Ik ken meer ondernemers die óf geadopteerd zijn of sommigen hebben vroeger mot gehad met hun pa. Ik denk dat dat eraan bijdraagt dat je jezelf wil bewijzen. Ik weet niet of het goed is, of slecht.
Jeroen: Hoe verklaar je dat?
Nick: Ik denk dat het toch door het ontbreken van iemand is, dat je een extra bewijsdrang hebt. En nogmaals, ik weet niet of dat de juiste motivatie is. Maar ik zie het wel als een soort rode lijn bij een hoop ondernemers.
Jeroen: Misschien hebben we wel ons huiswerk verkeerd gedaan, maar er is ook ergens een Italiaanse connectie?
Nick: Dat klopt, ja. Mijn biologische vader is een Italiaan. Alleen, die is heel lang van de aardbodem verdwenen geweest. Maar goed, dat gaat heel ver voor dit interview.
Jeroen: Je spreekt geen Italiaans?
Nick: Nee, ik ben gewoon in Nederland geboren. Dus helaas. Ik spreek wel een paar woordjes, maar niet heel veel.
Jeroen: En de omgeving waar je opgroeide, was dat ook ondernemend?
Nick: Jazeker. Mijn vader – mijn nieuwe vader, maar ik ga hem gewoon mijn vader noemen – had een bedrijf in de houtverwerking. Die maakte modellen. Dus in de regio waar ik vandaan kom had je veel gieterijen, al lang geleden. En zij maakten houten modellen voor die gieterijen. Ik heb sowieso geleerd dat als je iets wil bereiken, dat je een risico moet nemen. Dat was één van de belangrijkste lessen. En mijn vader was altijd wel van “De kost gaat voor de baat uit”. En daarnaast heb ik ook geleerd om flexibel te zijn, want die gieterijen verdwenen allemaal en toen zijn ze andere dingen gaan doen. Dan zijn ze in de standbouw gegaan. Ze hebben zelfs nog houten kerkorgels gebouwd. Dus je moet je ook wel aanpassen aan de omgeving. En dat is af en toe heel hard werken, maar wel met resultaat.
Jeroen: Je zei (volgens mij was dat nog net voor dit interview) dat je in de financiële sector terechtgekomen bent, maar dat het ook zomaar een andere sector had kunnen zijn?
Nick: Klopt, ja. Ik vind creativiteit heel erg leuk, ik vind de beurzen heel interessant en niet zozeer omdat je op de beurs heel veel geld kan verdienen. Want je kan op de beurs ook heel veel geld verliezen. Dat vergeten sommige mensen. Ik vind met name de psychologie achter de beurs heel interessant; dus waarom gaat het ene aandeel nou omhoog en gaat het andere omlaag? Eigenlijk is de beurs pure psychologie en als je een goede psycholoog bent en je kan voorspellen wat je buurman morgen doet of denkt, dan kan je een goede belegger zijn. En de beurs is vaak irrationeel. Dat vind ik met name interessant. En even doorgaand op die psychologie: ik vind het heel leuk om te kijken wat mensen nou beweegt. Dat komt bijvoorbeeld in marketing heel erg terug. Waarom reageert iemand wel op de ene boodschap en niet op de andere boodschap? Maar ik zit weleens te denken; ik ga nog lang niet stoppen met BUX, maar stel dat ik eens zou stoppen, dan zou het me superleuk lijken om bijvoorbeeld iets met reclame te gaan doen.
Jeroen: Of zoals één van onze andere gasten gedaan heeft, Martijn Rozemuller, die is een aantal jaar psychologie gaan studeren. Dus wie weet, misschien is dat ook nog interessant voor jou.
Nick: Ja.
Jeroen: Heeft sporten een bepaalde rol gespeeld in jouw jeugd?
Nick: Ik ben geen overdreven extreme sporter, om eerlijk te zijn. Ik heb vroeger wel fanatiek gewindsurft. Volgens mij ben ik nog één keer derde of vierde van Bergen op Zoom geworden bij een kampioenschap. Maar dat stelde niet extreem veel voor, moet ik zeggen. En ik ben sinds kort overigens weer aan het windsurfen geslagen, nu mijn kinderen wat ouder zijn en ik iets meer tijd heb. Maar ik ben geen extreme sporter, nee.
Jeroen: Je hebt voor Citi in de Verenigde Staten gezeten. Hoe heb je die tijd ervaren?
Nick: Daar heb ik mijn voorliefde voor de beurs opgedaan. Dus ik werkte bij Citi op een afdeling die ik niet heel spannend vond. Die afdeling was de custody afdeling, dus met name de administratieve afwikkeling van effectentransacties voor pensioenfonds en voor banken. Dat was heel administratief, maar daar deed ik wel de liefde voor de beurs op. En we hebben het nu over 1998, dus dat was midden in die dotcom hype. En toen ik in 1999 een keer voor Citi in Amerika zat voor een training, zat ik TV te kijken en toen zag ik heel veel commercials langskomen van online brokers. Dus van e-trade, Ameritrade – destijds had je nog allemaal namen die tegenwoordig niet meer bestaan – en toen dacht ik “Internet vind ik heel erg boeiend, want dat zou weleens heel groot kunnen worden”. En beleggen vind ik ook heel interessant, de beurs. En online broker is natuurlijk een combinatie tussen internet en beleggen. Dus dat is met name wat ik destijds van Amerika heb meegekregen.
Jeroen: En hoe ben je dan uiteindelijk in het vervolg van je carrière terechtgekomen?
Nick: Ik werkte toen bij Citi en dat ging niet helemaal lekker. Ik was niet de beste man voor zo’n groot bedrijf. Destijds was Citi Bank of Citi Group de allergrootste financiële dienstverlener ter wereld. Dus dat resulteerde in mijn ontslag, ik werd ergens eind 1999 eruit gegooid. Ik weet nog dat ik bij mijn baas moest komen en die zei: “Nick, ik vind jou een hele leuke vent. Maar ik geef je één advies; ik zou niet verdergaan in de financiële wereld, want dat is niks voor jou”. Misschien dat daar ook een beetje die bewijsdrang vandaan gekomen is, van dat ene gesprek. Want ik kan het me nog heel goed herinneren.
Jeroen: Heb je nu nog contact?
Nick: Ik heb geen contact meer met hem, nee.
Jeroen: Dat zou toch eens leuk zijn om dat nog eens terug te halen, dat moment.
Nick: Ja, zeker. Toen zag ik die online brokers in Amerika opkomen. En toen dacht ik “Weet je wat? Ik ga mijn eigen online broker in Nederland beginnen”. Toen heb ik me drie maanden opgesloten in de bibliotheek, de universiteitsbibliotheek hier in Amsterdam. Mijn broertje, die acht jaar jonger is, studeerde daar destijds dus ik kon de hele dag op het internet. Destijds had je thuis nog geen internet. En toen heb ik me daar drie maanden lang ingelezen, heb bij allerlei partijen rekeningen geopend. En toen liep ik via via aan tegen twee jongens. En die werkten bij IMG Holland – die naam zegt een heleboel mensen niks meer, denk ik – er was dus blijkbaar al een online broker in Nederland, ik wist dat toen ook niet. Die had overigens een fantastische slogan “We denken geld, we dromen geld, we zijn geld”. En die kan ik me wel nog goed herinneren. Dus die twee jongens werkten bij IMG. En die zeiden “Nick, kom bij ons werken, want jouw profiel past hier perfect binnen de organisatie”. Toen ging ik daar werken en het gekke was, een week nadat ik begonnen was, werden zij volgens mij ontslagen omdat ze in de tijd van hun baas met hun eigen project bezig waren. Een beetje raar allemaal, natuurlijk. Maar ik ben contact blijven houden met die jongens en uiteindelijk waren dat Kalo Bagijn en Thierry Schaap, oprichters van Binck en daarna ook oprichters van Brand New Day. En die zeiden “We gaan een online broker beginnen, vind je het leuk om met ons mee te gaan?” Dat heb ik gedaan en dat bleek uiteindelijk fantastisch te zijn. Dus je had de twee oprichters en dan nog een groepje mensen van uiteindelijk tien of vijftien man. Dat was een supermooie tijd. Het was in het begin heel lastig, want toen wij begonnen, barstte de bubbel net. Maar een jaar of twee later begon het weer aan te trekken, in 2002-2003. Toen hadden we inmiddels ook een bankvergunning, dus dat hielp ook. Dus we hebben een supermooie rit meegemaakt, extreem veel geleerd. En het leuke is dat ik destijds ook heel veel mensen heb leren kennen die nu allemaal hun eigen Fintech begonnen zijn. Dus ik noemde net Brand New Day al. Maar bijvoorbeeld ook Ohpen, Chris Zadeh komt van Binck, Joost Walgemoed komt van Blanco. De jongens die DeGiro begonnen zijn hebben een tijd bij Binck gewerkt. Knab; dat zijn dan niet de Binck oprichters, maar de Alex oprichters. Er is heel veel voortgekomen uit die tijd destijds.
Jeroen: En je noemde de jongens; Kalo en Thierry. Wat inspireerde jou toen je hen voor het eerst ontmoette?
Nick: Ze hadden gewoon een heel strak plan. En het grappige is, als je met een bedrijf begint, heb je meestal plannen waarvan uiteindelijk de helft van uitkomt. Maar ik kan me nog heel goed herinneren dat Kalo mij een plan presenteerde destijds op een gehuurd kantoor in Sloterdijk en dit was volgens mij ergens in april of mei 2000, waar we het nu over hebben. En volgens mij is dat plan ook helemaal uitgekomen en misschien zelfs ook wel meer dan dat plan. Dus ja, dat waren gewoon jongens die heel erg wisten waar ze het over hadden, heel gedreven. Dat vond ik fijn en ze hadden een heel duidelijk doel.
Jeroen: Zijn deze twee mensen ook de belangrijksten geweest in jouw carrière tot nu toe, of zijn er andere mensen die heel cruciaal zijn geweest in je vorming?
Nick: Ik heb met name van Kalo heel veel geleerd. Hij is wel iemand die heel anders is dan ik. Dus ik heb ook wel voor mezelf bepaald welke dingen ik niet wilde doen. En ik denk dat je vooral als ondernemer bij jezelf moet blijven. Ik noemde net al mijn vader, waarvan ik heel veel geleerd heb qua ondernemerschap. Maar het grappige is, ik heb BUX opgezet samen met een vriend, we hebben allebei op Nyenrode gestudeerd, hij heet Egbert Pronk. Daar werk ik inmiddels ook al bijna zeven jaar heel nauw mee samen. En daar leer ik ook extreem veel van. En ik leer ook extreem veel van de mensen hier bij BUX. De gemiddelde leeftijd van de medewerkers hier is ergens eind twintig, begin dertig. Er is niet één specifiek iemand waarvan je dan leert, maar ik vind de manier waarop die generatie dingen aanpakt wel heel erg goed en heel erg fijn.
Jeroen: En wat zijn de dingen waarvan jij denkt dat de mensen het meest van jou leren? Je kan natuurlijk heel veel van jou leren, maar wat zijn de dingen die altijd weer terugkomen, waarvan je zegt “Daarin ben ik echt anders dan de meesten”?
Nick: Het grappige is, ik krijg dus dingen terug die ik zelf niet zo ervaar, maar mensen zeggen vaak dat ik rustig blijf. Dus ook al is er een complete shit storm, dan blijf ik vaak wel rustig. Alhoewel onderhuids dan toch wel een hoop bij me gebeurt, maar geen paniek. Dat is één. En ik ben ook wel iemand die altijd bezig is met een aantal stappen vooruitdenken. Dus “Waar gaan we over een paar jaar heen?” Ik ben niet heel goed in details en dingen afmaken. Maar ik ben wel heel erg aan het pushen van “Kom op, jongens! We moeten daarheen en we moeten dit en dat doen om daar te komen”.
Jeroen: Je hebt weleens gezegd “Ondernemen is van probleem naar probleem gaan”. En gecombineerd met wat je net zei, is het ook zo dat je eigenlijk beter bent als er veel problemen zijn, als er veel gedaan moet worden en veel crisismomenten zijn?
Nick: Nou, dat zou ik niet zo willen zeggen, nee. Want ik ben ook wel vrij ongeduldig. Dat is een beetje in tegenspraak met vrij rustig zijn, maar ik ben echt wel ongeduldig. Want ik ben niet iemand die heel erg gaat schreeuwen dat we niet hard genoeg zijn, maar ik ga dan toch wel links en rechts duwen en mails sturen en met mensen praten om ervoor te zorgen dat we vooruitgaan. Sorry, wat was je vraag precies?
Jeroen: Of je misschien wel beter bent in probleemsituaties of een crisissituatie?
Nick: Nee. We hebben vorig jaar met BUX bijvoorbeeld een behoorlijk pittig jaar gehad. We hebben een aantal dingen tegelijkertijd gedaan. We hebben een bedrijf overgenomen. We hebben een geldronde opgehaald en we hebben ons nieuwe product BUX Zero gelanceerd. Ik vind het fijner als dingen wat gestructureerd zijn en niet alles tegelijk komt en ik me gewoon rustig kan focussen op de toekomst.
Jeroen: Als je helemaal alleen bent en je kijkt naar je bedrijf; het wordt gezien als heel succesvol, hé? Wat is nou uiteindelijk wat je echt drijft?
Nick: Dat zijn een paar dingen. Toen ik bij Binck zat, zaten we midden in de financiële crisis en toen werd beleggen eigenlijk gezien als iets… Het werd eigenlijk een beetje elitair gemaakt. En ik wil niet zeggen dat Binck beleggen elitair maakte, maar alles eromheen. Dus de crisis kwam en toezichthouders en commissarissen hadden zoiets van “Jongens, we moeten heel voorzichtig zijn”. Er speelden nog meer dingen; de regelgeving kwam er natuurlijk bij. En mijn visie is veel meer: beleggen moet juist toegankelijk zijn. Want tegenwoordig… Ik zal zo vertellen waarom beleggen heel belangrijk is, dat het niet zomaar een nice to have is, maar dat het bijna een must have is. Maar beleggen moet toegankelijk zijn. En daarnaast is beleggen ook heel erg leerzaam. Als je belegt, dan snap je veel beter hoe de wereld in elkaar zit. Want heel veel verbanden die er bestaan op de wereld komen op de beurs bij elkaar. En eigenlijk wordt de wereld gereflecteerd in wat je op de beurs ziet. Neem nu het Corona-virus, de beurs gaat omlaag en allerlei andere dingen. Dus ik denk dat mensen ook moeten gaan beleggen, niet alleen om een zakcentje te creëren voor later maar ook om heel veel te leren. En ten derde denk ik dat de beurs ook gewoon superleuk is en spannend en dat je er een hoop lol mee kan hebben. Ik vind dat de beurs voor veel te weinig mensen toegankelijk is. Ik wil echt dat elke Europeaan – ook al heeft hij maar vijftig of honderd Euro – met beleggen aan de slag kan. Dat is één ding. En waar ik daarnaast heel erg van geniet is dat ik hier werk met jonge mensen. En ik geniet er heel erg van dat zij het naar hun zin hebben. Ik noem het zelf altijd “Ik ben een faciliterend CEO”. Dus het is niet dat ik constant op een zeepkist sta en alleen maar loop te prediken; ik geef ook heel veel vrijheid aan andere mensen. En ik vind het leuk dat zij mooie dingen kunnen doen, dat ze het naar hun zin hebben, dat ze leren, dat ze verder komen. Daar geniet ik heel erg van.
Jeroen: Je krijgt natuurlijk heel veel praise op heel veel plekken. Ik heb veel over je gelezen en mensen zijn enthousiast. Maar hoe ga je om met mensen die minder enthousiast zijn, of het nou een keer een toezichthouder is die iets zegt wat je niet leuk vindt om te horen of media of andere partijen?
Nick: Ik denk dat één van mijn sterke punten wel is dat ik een groot lerend vermogen heb. Dus ik luister wel goed naar anderen en ik denk niet dat ik alles beter weet. Sterker nog: ik denk dat er heel veel mensen zijn die dingen een stuk beter weten. Maar ik denk dat je met een groep altijd veel meer weet dan alleen. Dus natuurlijk, niemand vindt het leuk om kritiek te krijgen. Maar ik zie kritiek ook wel als een kans om beter te worden. Dus ik neem kritiek altijd ter harte en uiteindelijk heb ik aan kritiek meer dan aan alleen maar lovende woorden.
Jeroen: Je investeert zelf heel zwaar in BUX, met heel veel energie, met heel tijd, ook ongetwijfeld met eigen geld. Stel, je zou tientallen miljoenen extra hebben in 2020 om extra te investeren. Waar gaat dat dan heen bij jou?
Nick: Ik weet niet of als je tientallen miljoenen hebt, of dat…
Jeroen: Een extra tien dan.
Nick: Een extra tien; die gaan naar het aannemen van meer mensen. En met name meer ontwikkelaars, want marketing is heel erg leuk, maar als je in marketing geld uitgeeft is het weg. En een salaris uitgeven aan een ontwikkelaar, dat blijft. Daar bouw je kennis mee op, je maakt er je team groter mee. En weer terug naar onze doelgroep; jongeren. Jongeren willen dat jij jouw producten constant ontwikkelt en aanpast aan hun wensen. Dus constant nieuwe features, nieuwe producten ernaast. Tien miljoen extra zou bij ons met name gaan naar het uitbreiden van ons development team en alle functies die daarbij zitten, zoals designers en product owners enzovoort.
Jeroen: Mensen die nu aan het begin van hun carrière staan zijn natuurlijk altijd benieuwd naar “Hoe ga ik dat aanpakken?” Misschien kan je daar iets over zeggen? En ook gekoppeld aan een onderwerp dat steeds weer terugkomt bij de mensen waarmee ik spreek is burnout. Je hoort het heel veel, misschien heb je een aantal tips voor mensen die nu beginnen aan hun carrière – maakt niet uit waar ze zijn, misschien in de financiële sector of daarbuiten – ambitieuze mensen. Hoe voorkom je dat je op een bepaald moment in zo’n situatie komt waar je burnout-achtige klachten krijgt?
Nick: Mijn vriendin is yogalerares en zij is verder qua spiritualiteit dan ik. Maar ik geloof dat je het spirituele moet verenigen met het ‘harde’. Dat is niet helemaal het goede woord, maar je snapt wel wat ik bedoel, denk ik. En dat betekent op tijd rust nemen, enerzijds je lichaam rust geven en anderzijds je geest rust geven. Dat laatste is misschien nog wel belangrijker. En de ene persoon heeft daar meer behoefte aan dan de andere. Maar tegenwoordig met alle sociale media en met je telefoon die de hele dag aanstaat geef je je geest echt amper nog rust. En je raakt ook verslaafd aan input, er zit bijna niemand meer op de trein lekker voor zich uit te kijken, iedereen zit toch op hun telefoon te lurken. En de overheid doet er net zo hard aan mee. Dus met name rustmomenten inbouwen, ik denk dat dat heel erg belangrijk is. En zowel goed op je lichaam letten, goede voeding, beweging, je hoeft echt geen topsporter te zijn. Maar denk ook aan de voeding voor je geest, dat is extreem belangrijk.
Jeroen: Heb jij periodes gekend waarvan je dacht “Nu moet ik echt oppassen”? Of is het zelfs misgegaan?
Nick: Ik ben van nature vrij rustig, dus ik ging niet over het randje. Maar ik heb weleens periodes gehad dat ik bijvoorbeeld slecht slaap. En dan word je ‘s ochtends om vijf uur wakker en ben je uit je diepe slaap en dan begin je toch een beetje te malen. Dan kom je niet meer in slaap en dan ben je overdag wat minder fit. Zulke dingen wel. Dat is wel een teken van “Oké, hier moet ik even op letten, even iets rustiger aan doen”. Of misschien ook dingen bij andere mensen neerleggen, je kan toch niet alles zelf oppakken.
Jeroen: Je had het gedurende het gesprek over kinderen en een vriendin. Kan je iets zeggen over hoe je je werk en je privéleven balanceert?
Nick: Bij Binck hebben we ook altijd al heel hard geknald. Dat voelde wel als mijn bedrijf, overigens, maar ik was niet de oprichter; het was niet mijn eigen bedrijf. Maar ik vond het heel mooi dat de oprichters destijds mensen het gevoel gaven dat het ook hun bedrijf was, dan gaat het natuurlijk nog harder. Dat was wel hard werken, maar het grote verschil met BUX is dat het nu wel mijn eigen bedrijf is en dan gaat het toch in je hoofd nog harder door. Dus toen ik BUX begonnen ben, heb ik heel bewust gezegd “Ik heb een aantal vriendengroepen, een deel daarvan ga ik gewoon minder zien”. En dat heb ik ook echt voor mezelf op papier gezet. Dat is pech, maar het is het ene of het andere, je kan niet alles hebben. Dus ik heb een klein groepje vrienden waar ik probeer tijd aan te besteden. En een hele grote groep die ik helaas minder zie. En ik vind je kids zien opgroeien extreem belangrijk, dus meestal ben ik één of twee avonden per week voor BUX op stap, maar de andere avonden ben ik om zeven uur thuis en dan zie ik ze en hebben we ook lol. Ik probeer ook alle weekenden thuis te zijn en niet het hele weekend door te werken. Een beetje werk op zaterdagochtend of zondagavond is prima, maar ik denk niet dat het zin heeft. Het weekend is er om rust te nemen. Dus ik heb echt een hele bewuste balans tussen privé en werk.
Jeroen: Hebben je vrouw en kinderen de BUX-apps?
Nick: Zeker, zeker. Maar mijn kinderen vinden vooral BUX-stickers en andere BUX goodies heel erg leuk. Dat vinden ze nog belangrijker.
Jeroen: Mooi, prachtig. Zoals ik al van tevoren zei; we hebben een teaser en een pleaser. We gaan beginnen met een teaser: er zijn nu heel veel mensen en heel veel partijen die commissievrije dingen aanbieden (in jullie geval commissievrije aandelen). Is dat niet uiteindelijk problematisch dat mensen toch ook willen weten waar er geld verdiend wordt? Kun je niet gewoon beter zeggen “Er is wel commissie” en heel transparant “Hier zit het op”, in plaats van te zeggen “Het is commissievrij” en daardoor lijkt het alsof het hele product gratis is?
Nick: Klopt. Je moet mensen niet om de tuin leiden. Als je bij ons op onze website kijkt, op onze price-page – de tarievenpagina – dan staat daar ook heel duidelijk waar we wel geld aan verdienen. Dus ik denk; zeggen dat het gratis is en vervolgens verdienen aan een rabatte… Geldstromen die niet toegankelijk zijn voor je klanten, dat zijn niet de goede prikkels, denk ik. Maar iets gratis doen terwijl je… Neem Spotify; Spotify is gratis, maar dan luister je naar advertenties. Wil je die advertenties niet horen, dan betaal je voor een abonnement. Ik denk dat dat prima is, elke consument snapt dat Spotify verdient aan die advertenties en als die advertenties weg moeten, dat ze ergens anders aan moeten verdienen. Als je het op die manier doet vind ik het geen enkel probleem.
Jeroen: Helder. En dan de pleasende kant; wat zijn boeken die jou geïnspireerd hebben of nog steeds inspireren?
Nick: Ik word heel erg geïnspireerd door biografieën van ondernemers. Dat lees ik veel. Ik lees eigenlijk niet zo heel veel managementboeken daarnaast. Het leuke is; heel veel ondernemers doen toch iets anders dan heel veel andere mensen. De ene doet dat door hard te werken en de andere is heel slim. Maar er zijn ook mensen die heel creatief zijn. Dus van elke ondernemer kun je een klein beetje leren. Neem Richard Branson, wat ik aan hem heel mooi vind is dat familiegevoel. Hij heeft een groot bedrijf, het gaat om heel veel geld. Maar toch hebben mensen die bij hem werken het gevoel van “Richard is een beetje de grootvader van de familie”. Dat is natuurlijk super dat je dat kan. En zo heeft elke ondernemer zijn eigen ding. Dus ik vind het leuk om daar een beetje uit te cherry-picken wat voor mij relevant is.
Jeroen: Heb je nog bepaalde namen of titels waarvan je zegt “Dat is leuk”?
Nick: De biografie van Steve Jobs, dat was voor mij eigenlijk het trigger-punt om mijn eigen bedrijf te beginnen. Ik was op vakantie, dat was in de kerstvakantie in 2010 of 2011. Ik was met mijn gezin op vakantie en dat is een vrij dikke pil, die biografie. Maar ik raad het iedereen aan hem te lezen, ik vond het een fantastisch boek. En ik was al een beetje in de richting aan het gaan van “Ik zit nu 12,5 jaar bij Binck, wordt het niet eens tijd om verder te gaan?” En ik had ideeën voor mijn eigen bedrijf. En toen ik dat boek las, dacht ik “Nu weet ik het zeker, ik ga voor mezelf beginnen”.
Jeroen: Heb je ook een bepaalde leader in finance? Zie jij een bepaalde leader in Nederland of daarbuiten waarvan je zegt “Dat vind ik in finance wel echt iemand die mij aanspreekt”?
Nick: Nee, dat heb ik niet. Ik probeer juist ook heel veel buiten de financiële wereld te kijken. Want ik denk dat die wereld buiten de financiële wereld minstens even inspirerend is. Wat we natuurlijk doen in de financiële wereld is dat we dingen doen die vergunning plichtig zijn, maar er zijn heel veel dingen die er heel sterk op lijken in hele andere sectoren. Dus ik denk dat je daar als ondernemer in Fintech juist heel erg naar moet kijken. En ik word geïnspireerd – en dat zijn een beetje cliché-namen – maar Elon Musk vind ik echt een extreem mooie ondernemer; met name hoe ver hij denkt en hoe hij dingen die andere mensen niet voor mogelijk houden gewoon doet. Dat moet je als ondernemer vaak doen en je krijgt veel tegenwind, mensen geloven er niet in. Ik las van de week nog iemand die zei “Hoe meer mensen er niet in geloven, hoe beter je idee eigenlijk is”. Steve Jobs noemde ik net al; dat vind ik echt hele inspirerende ondernemers.
Jeroen: Denk je dat er een moment komt dat als ik mijn BUX app open, dat ik ook daar het BUX-aandeel kan kopen?
Nick: Dat denk ik wel, ja. Misschien niet op de reguliere beurs, want ik weet niet of een IPO… Ik weet niet of ik nog aan boord ben als BUX ge-IPO’d is, want dat brengt een heleboel extra verantwoordelijkheden mee als bedrijf die je weleens kunnen afremmen als ondernemer. Maar tegenwoordig, met tokenization van assets en je hebt natuurlijk crowdfunding, ik wil onze gebruikers zeker laten investeren in BUX. Uiteindelijk zijn het de gebruikers die ons bedrijf groot maken. En we hebben al een keer een crowdfunding-ronde gedaan en niet zozeer om geld op te halen, maar met name om gebruikers mee te laten profiteren van ons succes.
Jeroen: Leuk! Ik ga erop wachten. Tot slot, is er nog iets van jouw kant waarvan je zegt “Jeroen, dat hadden we eigenlijk wel moeten bespreken” of “Dat wil ik nog benoemen”?
Nick: Nee, ik vond het een hele leuke podcast! Nee, ik denk dat ik alles wel verteld heb.
Jeroen: Nick, dan rest mij nog om jou heel hartelijk te bedanken voor dit hele open gesprek, heel leuk hoe we van zowel de zakelijke kant veel geleerd hebben als van de privé kant en alles daar tussenin. Dus hartstikke bedankt!
Nick: Ja, superleuk om te doen. Jij ook bedankt!
Jeroen: Dit was Leaders in Finance. Elke week weer een nieuwe aflevering, elke week weer een mens achter het succes. Ik vind het belangrijk om te zeggen; deze podcast zou er niet zijn zonder onze partners: Kayak, FG Lawyers en Bizcuit.