Eddy van Geyte (transcriptie)

Eddy van Geyte tijdens de opname van de Leaders in Finance Podcast

Voice-over: Dit is Leaders in Finance, een podcast waarin we op zoek gaan naar de mens achter het succes. We praten met leiders van nu en later over hun drijfveren, carrière en privéleven. Waarom? Omdat er meer gesproken moet worden in de financiële sector. We willen onze partners hartelijk bedanken voor hun steun: Kayak, EY, Mogelijk Vastgoedfinancieringen, Roland Berger en Lepaya Onze gast deze week was CEO van de Belgische vestiging van een grote investeringsbank en is nu CEO van de Nederlandse tak. Wat kan hij zeggen over de verschillen tussen Nederland en België?

Eddy: Dat Nederland directer is dan België. In België overleg je meer en aanvaard je bijvoorbeeld iets sneller de autoriteit of hiërarchie. Maar ik zie alleszins meer gelijkenissen dan verschillen.

Voice-over: En over Nederland gesproken, hij heeft onze verfijnde cultuur volledig omarmd.

Eddy: Ja, de klassiekers. Het begint bij André Hazes en eindigt bij Jantje Smit.

Voice-over: En deze CEO en zelfverklaard luxe paard heeft een uitstekende starterstip.

Eddy: Hoe minder je zaken probeert te voorspellen, hoe makkelijker je uiteindelijk zal geraken waar je wil zijn. Als je je vizier zo breed mogelijk openstelt, komt er vanzelf veel moois op je pad.

Voice-over: Onze gast is Eddy van Geyte, CEO van Saxo Nederland. Je host is Jeroen Broekema.

Jeroen: Welkom luisteraars bij een nieuwe aflevering van Leaders in Finance. Deze week is te gast Eddy van Geyte, CEO van Saxo Nederland. Welkom Eddy.

Eddy: Dankjewel.

Jeroen: Hartstikke leuk dat je er bent en de tijd neemt om met Leaders in Finance in gesprek te gaan. Voordat ik je nader introduceer, wil ik de partners van de podcast bedanken voor hun steun: Kayak, EY, Mogelijk Vastgoedfinancieringen, Roland Berger en Lepaya. Ik ben hen erg dankbaar.

Dan terug naar mijn gast. Traditiegetrouw begin ik met het spellen van de naam van de gast: Eddy – E-D-D-Y, van – V-A-N, Geyte – G-E-Y-T-E.

Na zijn master in Communicatiewetenschappen aan de Universiteit Gent begon hij als projectmanager bij Moore Response Marketing, waarna hij overstapte naar BinckBank, waar hij meer dan zestien jaar diverse marketingfuncties vervulde. In 2019 maakte hij de overstap naar Saxo Bank België als Hoofd Marketing en speelde hij een cruciale rol in de integratie van de BinckBank-activiteiten na de overname. Later werd hij CEO van Saxo België, en sinds juli 2025 is Eddy CEO van Saxo Nederland.

Hij is 48 jaar, woont in Brecht (België) en is regelmatig in Nederland te vinden.

Nou, dat alvast over jou om de luisteraars een beeld te geven. Misschien aardig om Saxo beter te leren kennen. En wat is beter dan dat te doen aan de hand van de verschillende stakeholders? We kunnen er veel bedenken. Ik zou natuurlijk eerst aan jou kunnen vragen: bij welke stakeholder zouden we moeten beginnen? Is dat collega, klant of iets anders?

Eddy: Dan ben ik toch eerder te vinden bij de klanten.

Jeroen: Wie zijn jouw klanten?

Eddy: Wel, dat is eigenlijk heel divers. We zijn destijds begonnen onder de naam BinckBank en dan ging het meteen richting online beleggen. Je kreeg klanten die op zoek waren naar platformen die gebruiksvriendelijk waren en die het allemaal zelf wilden doen, zonder afhankelijk te zijn van het advies of de ondersteuning van een grootbank. Zo zijn we jaar na jaar gegroeid en hebben we uiteindelijk een heel divers publiek bereikt dat op zoek gaat naar meer rendement voor hun geld.

Jeroen: Zijn jullie groot of klein? Hoe zie je jezelf als partij?

Eddy:  Ja, als je dat in perspectief plaatst met de grootbanken, zowel in Nederland als in België, dan zijn wij daar een klein deeltje van. We specialiseren ons natuurlijk in een bepaalde niche-doelgroep. Maar als je kijkt naar de hele groep, bedienen we bij Saxo ondertussen meer dan 1,4 miljoen beleggers wereldwijd. Dan zijn we toch niet zo’n kleine speler meer.

Jeroen: Dan ben je opeens best groot. En zijn het particuliere beleggers, of ook bedrijven die via jullie beleggen?

Eddy: Het zijn beide. En ook op dat vlak is het vrij divers. Het gaat van de ‘goede huisvader-belegger’ die net zijn eerste stappen zet op de beleggingsmarkt tot de doorgewinterde belegger die al flink wat kapitaal ter beschikking heeft en dit als aanvulling op zijn portefeuille ziet.

Jeroen: En Nederland en België in vergelijking met andere landen? Vertel nog even: in welke landen zijn jullie allemaal actief?

Eddy: We hebben kantoren in elf verschillende markten, van Europa tot in Azië. Vanuit die elf kantoren bedienen we meer dan veertig landen. En ik kan wel zeggen dat Nederland misschien de belangrijkste markt is binnen de groep – zowel wat betreft het aantal klanten als de bijdrage aan de business performance.

Jeroen: Je bent dus de CEO van het juiste onderdeel?

Eddy: Daar heb ik toch voor gekozen, ja.

Jeroen: Dat is mooi. En waar zit het hoofdkantoor?

Eddy: Het hoofdkantoor van de groep zit in Denemarken, in Kopenhagen. Het hoofdkantoor van Saxo Nederland zit in Amsterdam.

Jeroen: Kan je nog iets meer over die klanten delen? Binden jullie bijvoorbeeld ook jongere klanten, of zit het vooral in het segment van, laten we zeggen, onze leeftijd – de veertigers?

Eddy: Dat gaat echt van jong tot oud. We bieden ook dienstverlening aan minderjarigen, uiteraard met een voogd, die bij ons een rekening kunnen openen. Het is dus heel breed: van jonge starters tot negentig- of zelfs honderdjarigen.

Jeroen: Dus geen specialisme in de zin dat jullie je focussen op vermogende beleggers, jongeren of senioren, het is echt across the board.

Eddy: Inderdaad.

Jeroen: Dat is de klant als stakeholder. Wat is de volgende stakeholder?

Eddy: De volgende stakeholder is natuurlijk de collega. De medewerkers zijn minstens zo belangrijk. Omdat je langs de ene kant een online platform aanbiedt, heb je aan de andere kant collega’s nodig die creatief en innovatief zijn, en die de juiste elementen weten te koppelen om het voor de klant – de belegger – zo aangenaam mogelijk te maken.

Jeroen: Hoeveel zijn er?

Eddy: In Nederland werken we met ongeveer tweehonderd mensen. Kijken we naar de hele Saxo-groep, dan tellen we zo’n 2.500 medewerkers.

Jeroen: En wat voor soort functies zijn dat in die grote groep? Waar werken die mensen?

Eddy: In de eerste plaats natuurlijk IT – die is alom vertegenwoordigd. Daarnaast klantenservice, zeker in het Nederlandse onderdeel is dat een belangrijk gegeven. En verder heel wat ondersteunende functies. Compliance en legal zijn niet meer weg te denken, en natuurlijk ook finance en andere diensten die de collega’s ondersteunen.

Jeroen: Denk je dat daar veel gaat veranderen met AI, met alle technologische oplossingen, bijvoorbeeld in de klantenservice? Dat daar op termijn veel minder mensen zullen werken?

Eddy: Dat is nu al aan de gang. We merken dat zelf ook. Als er één afdeling is waar AI het meest tot zijn recht komt, dan is het wel in die dienstverlening. Daar zie je het meest concreet en tastbaar wat de impact is.

Jeroen: Je noemde al even compliance en legal, dat is een mooi bruggetje naar de stakeholder toezichthouder. Onder welke toezichthouder val jij in Nederland – en ook binnen de groep?

Eddy: In de eerste plaats staan we sinds 1 juli als volwaardige branche van Saxo A/S onder toezicht van de Deense toezichthouder, de DFSA. Daarnaast natuurlijk ook van de De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) in Nederland.

Jeroen: Ben je daar zelf veel tijd mee kwijt, met die regulatory kant, of is dat vooral iets voor je compliancecollega’s?

Eddy: Nee, daar ben ik zelf ook behoorlijk wat tijd mee kwijt. Je wilt natuurlijk op de hoogte blijven van wat er speelt. En de toezichthouder is, naast klanten en collega’s, toch een heel belangrijke stakeholder.

Jeroen: Hoe gaat zo’n proces om een branche te worden? Dat betekent dat je een ander toezichtsregime krijgt dan je had. Is dat een grote operatie, of gewoon een brief schrijven?

Eddy: Nee, dat is wel iets meer dan alleen een brief schrijven. Gelukkig hebben we de juiste mensen, zowel in Denemarken als lokaal, om dat proces goed te begeleiden. Het was bovendien al even in voorbereiding, ook bij mijn voorganger. Dus nee, dat gaat niet vanzelf.

Jeroen: Maakt het het werk nu makkelijker of anders, nu de situatie qua toezicht is veranderd?

Eddy: Het maakt het alleszins eenvoudiger – zowel voor ons als bedrijf in de dagelijkse bedrijfsvoering, als voor de toezichthouders. Zij hebben inmiddels ook een veel betere onderlinge samenwerking, waardoor we de juiste controles kunnen blijven uitvoeren, zelfs als er verschillende primaire toezichthouders betrokken zijn.

Jeroen: De stakeholder samenleving is een heel brede. Hoe kijk jij daartegenaan?

Eddy: Dat is inderdaad een stakeholder die wat minder op de radar staat. Maar als je terugkijkt naar wat destijds de missie was van BinckBank én van Saxo, dan zie je dat ze dezelfde ambitie hadden: beleggen democratiseren. Ik denk dat het steeds belangrijker wordt dat mensen zelf hun financiën in goede banen leren leiden en minder afhankelijk zijn van de overheid. Elke stakeholder heeft daar een rol in te spelen om mensen daarop voor te bereiden.

Jeroen: En is het nu meer gedemocratiseerd dan, bijvoorbeeld, tien jaar geleden – in Nederland of België?

Eddy: Dat denk ik wel.

Jeroen: Doen meer mensen beleggen?

Eddy: Absoluut. De toegang tot de financiële markten is enorm veranderd. Als ik kijk naar achttien jaar geleden, toen ik als groentje begon, dan is dat verschil gigantisch. Dus ik durf met een gerust hart te zeggen dat we zeker al een steentje hebben verlegd – maar er moet nog een berg beklommen worden.

Jeroen: Ja, dat hoor je vaker. Maar je hoort ook vaak het tegenovergestelde: dat in Nederland, en eigenlijk in heel Europa, veel minder mensen beleggen dan in de Verenigde Staten. Er zijn hier natuurlijk nog altijd ontzettend veel mensen die hun geld gewoon op een spaarrekening laten staan. En uiteindelijk, zonder garantie voor de toekomst, hebben die mensen in het verleden veel rendement misgelopen.

Eddy: Ja, dat klopt ook. Waar ik zeg dat het steentje al is verlegd, blijft die berg nog steeds. We hebben nog een lange weg te gaan.

Jeroen: Wat kun jij daaraan doen vanuit Saxo, als een van de grotere brokers?

Eddy: Ik denk in de eerste plaats: blijven bijdragen aan bewustwording en het vergroten van financiële educatie bij de gemiddelde belegger of Nederlander. Iemand die beter geïnformeerd is, die weet wat de voor- en nadelen van bepaalde producten, strategieën of oplossingen zijn, zal uiteindelijk betere keuzes maken.

Jeroen: Maar hoe bereik je die mensen praktisch?

Eddy: Door samen te werken met verschillende partners, in de eerste plaats. En ook door onze eigen klanten beter op te leiden. We hebben een groot klantenbestand, en die klanten hebben natuurlijk allemaal familie en vrienden. Als zij beter geïnformeerd zijn, creëer je vanzelf een grotere groep die we kunnen bereiken.

Jeroen: Nog twee stakeholders die ik in mijn hoofd heb. De eerste is de eigenaar. Wie is de eigenaar van Saxo?

Eddy: Vooralsnog is dat grotendeels onze oprichter en CEO, Kim Fournais. Daarnaast zijn Geely, een Chinese autobouwer, en Mandatum aandeelhouders. Zij hebben echter aangegeven hun aandelen te willen verkopen, en er is al een nieuwe koper gevonden: J. Safra Sarasin. Dat proces is nu in afronding.

Jeroen: Dat is al bekendgemaakt?

Eddy: Ja.

Jeroen: Wat willen zij ermee? Is dat een strategische alliantie of vooral een financiële investering?

Eddy: Daar kan ik nu nog niet zoveel over zeggen, omdat we nog in de fase van de closing zitten en het nog niet bekend is wat de specifieke plannen zijn.

Jeroen: Zou het kunnen dat Saxo ooit naar de beurs gaat?

Eddy: Ik sluit niets uit, maar ik heb er alleszins nog geen weet van.

Jeroen: Nee, en als je het wel wist, zou je het waarschijnlijk niet met mij delen, hoop ik. Denk ik. Dat was de stakeholder ‘eigenaar’. Dan nog een stakeholder waar mensen vaak niet graag over praten, maar waar jij hopelijk wel iets over zegt: de concurrentie. Hoe kijk jij daartegenaan? Je noemde al de grootbanken, zijn dat jullie belangrijkste concurrenten?

Eddy: Ik denk dat we onze blik breed moeten houden. En ik kan concurrentie alleen maar aanmoedigen, want het houdt ons scherp. Ik kijk niet alleen naar de grootbanken, maar ook naar de neobrokers en buitenlandse spelers die steeds meer de Nederlandse markt betreden. Daar moeten we waakzaam voor zijn, maar we kunnen ook van elkaar leren en elkaar versterken, zeker als het gaat om financiële educatie. Het zijn dus absoluut belangrijke stakeholders.

Jeroen: Klopt het dat het een zwaar concurrerende markt is?

Eddy: Ja, in Europa kun je zeker spreken van een zwaar concurrerende markt. Maar als je dat vergelijkt met Azië, bijvoorbeeld Singapore, dan stelt het hier nog weinig voor.

Jeroen: Daar is het nog veel harder?

Eddy: Daar is het nog veel harder, ik denk dat het allebei is. Aan de kostenkant kunnen we waarschijnlijk nog wel wat leren, zeker van onze Amerikaanse collega’s. Maar het draait niet alleen om kosten, we hebben op dat vlak de bodem al wel bereikt, denk ik. Het gaat ook om trendwaarden creëren, en op dat vlak kan Saxo zich zeker onderscheiden.

Jeroen: Je bent nu een brede bestuurder die naar het geheel moet kijken, maar van huis uit ben je een marketingman. Wat moet je op marketinggebied doen in het brokerlandschap om je te onderscheiden?

Eddy: In de eerste plaats draait het erom bekend te zijn, klanten moeten weten waar ze je kunnen vinden. Op dat vlak is er veel concurrentie, want iedereen vist in dezelfde vijver van beleggers. Wij moeten het anders aanpakken, want we hebben niet de budgetten van een ING of een andere grootbank. Dus moet je slimmer omgaan met je marketinggeld.

Jeroen: Ik heb nog een persoonlijke vraag. Ik zal niet zeggen via wie ik mijn aandelen heb, maar ik heb altijd het idee dat ik misschien eens zou moeten overstappen, en dat doe ik dan niet. Net als bij een bankrekening: Nederlanders stappen niet graag over. Dat geldt bij brokers toch ook?

Eddy: Ja, dat klopt. Al moet ik zeggen: dat was twintig jaar geleden meer het geval dan vandaag. Brokers en banken zijn gebruiksvriendelijker geworden, waardoor die overstap veel soepeler en sneller verloopt. Maar een fluitje van een cent is het nog steeds niet.

Jeroen: Dus wel makkelijker dan van bank wisselen?

Eddy: Ja, dat wel. Er bestaat een soort overstapservice als je je aandelen wilt overhevelen.

Jeroen: Oké, dan hebben we weer wat geleerd. Dank je wel. Zijn we nog stakeholders vergeten? Klanten, collega’s, toezichthouders, concurrentie, samenleving, missen we nog iets?

Eddy: Ik zou niet direct weten wie.

Jeroen: Wat is verder nog belangrijk om over Saxo te weten?

Eddy: Dat we voor een boeiende tijd staan, en dan niet alleen Saxo, maar de financiële sector in zijn geheel. Kijk naar de AI-ontwikkelingen, maar ook naar wet- en regelgeving: daar komt nog heel wat aan, zowel op Europees als op nationaal niveau.

Jeroen: Waar denk je dan aan?

Eddy: Onder meer aan de anti-witwaswetgeving. Dat wordt een stevige klus.

Jeroen: Bedoel je specifiek de WWFT voor Nederland, of alle nieuwe Europese regelgeving rond AML?

Eddy: Beide.

Jeroen: Daar heb je nu ook al veel mee te maken, neem ik aan.

Eddy: Zeker en vast, ja.

Voice-over: Dit is Leaders in Finance met Jeroen Broekema.

Jeroen: Laten we de overstap maken naar jou. Je werkt al lang bij dit bedrijf, ook nog toen het een andere naam had. Wat maakt dat je al zo lang bent gebleven?

Eddy: Dat heeft vooral te maken met de diversiteit aan taken en verantwoordelijkheden die ik in de voorbije achttien jaar heb gehad. Ik weet nog goed dat ik bij de bank kwam, achttien jaar geleden, voor een sollicitatiegesprek met mijn voorganger. Ik gaf meteen aan dat de financiële sector voor mij nieuw was, ik kwam uit marketing en communicatie, en dat ik graag van verschillende sectoren wilde proeven. Dus zei ik: als je iemand zoekt die hier tien jaar of langer blijft, dan ben ik misschien niet de juiste persoon. Nu, elke vijf jaar krijg ik nog steeds een berichtje van mijn voorganger: “Goed om te zien dat het nog altijd niet tijd is om te vertrekken.”

Jeroen: Hilarisch, je was dus helemaal niet van plan lang te blijven, en nu ben je er bijna twintig jaar.

Eddy: Iets meer dan achttien, ja.

Jeroen: Prachtig. Hoe kwam je destijds met deze baan in contact?

Eddy: Waarschijnlijk via de website. Ik was op zoek naar een marketing- en communicatierol, heb gewoon gesolliciteerd, en het klikte meteen met de persoon aan de andere kant van de tafel. Vanaf dat eerste moment heb ik er geen seconde spijt van gehad.

Jeroen: Weet je nog hoe je eerste dag was?

Eddy: Zeker. Het was een heel zenuwachtige dag, vooral omdat het voor mij allemaal nieuw was. Ik kende niets van financiën, beleggen of hoe een fintech werkte. We waren nog maar een jaar actief in België, dus alles was nieuw. Op marketingcommunicatiegebied was er nog niemand, mijn voorganger, de commerciële directeur, deed van alles een beetje. Dus het was ontdekken hoe we het beste konden bijdragen en iets groots konden opbouwen. Ik herinner het me nog alsof het gisteren was.

Jeroen: Mooi. En wat waren de belangrijkste dingen die je moest leren in die eerste jaren?

Eddy: Vooral het managen van grote projecten. Ik was nog geen week bezig toen MiFID op ons bord kwam te liggen, dat moesten we goed en tijdig bij onze klanten doorvoeren, en intern zorgen dat iedereen wist wat belangrijk was. Dat project heeft maanden geduurd en vroeg veel aandacht van iedereen.

Jeroen: Dus vooral projectmanagement, zorgen dat je alle stakeholders meeneemt in zo’n MiFID-transitie. Voor de luisteraars: dat is de Markets in Financial Instruments Directive, zeg ik dat goed?

Eddy: Ja, dat klopt.

Jeroen: En dat soort vaardigheden komt je nu nog goed van pas, denk ik.

Eddy: Absoluut.

Jeroen: En je studiekeuze, weet je nog waarom je daarvoor hebt gekozen? Dat soort kantelmomenten in carrières vind ik altijd interessant. Het feit dat je hier bent gaan werken heeft je loopbaan bepaald. Als je bij Shell of Unilever was begonnen, was het heel anders gelopen. Waarom koos je destijds voor die studie?

Eddy: Ja, dat weet ik eigenlijk nog heel goed. Het begon al in de lagere humaniora. Toen was ik minder geïnteresseerd in films of tv-programma’s zelf, maar vooral in de momenten daartussen, de reclames. Vanaf dat moment wist ik: oké, ik wil weten hoe dat werkt. Hoe wordt dat gemaakt? Welke impact kan je ermee hebben?

Dus stond mijn hele opleiding eigenlijk in het teken van iets met marketing of reclame gaan doen. En dan kwam de keuze: ga je dat op universitair of op hogeschoolniveau doen? De hogeschool is wat praktischer van aard, de universiteit wat theoretischer. Van thuis uit kreeg ik mee: probeer het, grijp je kans. Iedereen krijgt dezelfde mogelijkheid om het te proberen. Dus koos ik uiteindelijk voor communicatiewetenschappen, met een specialisatie in marketing.

Jeroen: Mooi. En nog één laag dieper: je zag dus die reclames tussen de programma’s en dacht “dat wil ik begrijpen”. Wat was precies de trigger, wat trok je daar zo in aan?

Eddy: Ja, dat had ik toen al. Ik heb er later ook mijn thesis over geschreven. Vaak zag je het gebruik van bekende personen in reclames, en ik vroeg me af: wat zit daarachter? Dat zijn geen mensen die dat voor een tientje doen. Wordt dat wel terugverdiend? En wat doet dat met een merk, niet alleen zakelijk, maar ook emotioneel? Die interigeerde me enorm.

Jeroen: En werkt het, bekende personen inzetten? Doe jij dat bij Saxo?

Eddy: We hebben het nog niet gedaan, maar het werkt zeker.

Jeroen: Het kan natuurlijk ook misgaan, als die persoon zich later vreemd gedraagt. Roger Federer doet nooit iets raars, daarom krijgt hij telkens miljoenencontracten, maar de meeste bekende mensen doen vroeg of laat iets onverwachts, en dan wordt dat geassocieerd met jouw merk.

Eddy: Ja, dat hangt er natuurlijk van af wat ze precies verkeerd doen, en in welke mate ze nog authentiek overkomen. Als dat niet meer het geval is, dan kan het problematisch zijn. Maar inderdaad, het houdt altijd risico’s in.

Jeroen: Zou je het bij Saxo overwegen, bijvoorbeeld iemand die veel geld heeft verdiend en nu belegt en daarover praat?

Eddy: Ik zou het zeker niet uitsluiten.

Jeroen: Interessant. Je hoort vaak dat het probleem is dat zulke mensen te duur zijn, of dat alle aandacht naar hen gaat en niet meer naar het merk.

Eddy: . Dat kan gebeuren. Daarom is het belangrijk om vooraf een goede strategie te bedenken, en duidelijk te bepalen wie welke rol en verantwoordelijkheid heeft.

Jeroen: Terug naar je studiekeuze en studententijd: wat voor student was je?

Eddy: Zeker niet de beste. Ik was heel sportief en stond liever op het speelplein te voetballen dan dat ik tussen de boeken zat. Dus het is niet allemaal vanzelf gegaan.

Jeroen: Hoe lang heb je erover gedaan?

Eddy: Communicatiewetenschappen duurde in principe vier jaar, maar met mijn thesis erbij heb ik er toch vijf jaar over gedaan.

Jeroen: En was je ook een feestganger, of vooral de sporter?

Eddy: In de eerste plaats een sporter. Het feesten kwam pas later.

Jeroen: Heb je altijd gesport, nog steeds?

Eddy: De laatste tijd helaas minder, maar ik ben wel altijd een fervent sporter geweest. Voornamelijk voetbal en tennis.

Jeroen: En welke lag je beter?

Eddy: Ik heb meer en langer gevoetbald dan getennist.

Jeroen: En waar stond je op het veld?

Eddy: Centraal achterin.

Jeroen: Ik vind het altijd interessant om te kijken of sport iets zegt over hoe iemand in het leven staat. Zit je meer in de verdediging of in de aanval, is dat vergelijkbaar?

Eddy: Niet direct, nee.

Jeroen: Kan je iets delen, wil je iets delen over hoe je bent opgegroeid?

Eddy: Ja, ik ben eigenlijk opgegroeid in een warm nest, een katholiek gezin van ondernemers. Mijn ouders hadden een kledingzaak in het dorp waar ik ben opgegroeid, bijna achttien jaar lang. Ik heb dus van jongs af aan meegemaakt wat het betekent om je volledig toe te wijden aan je beroep en aan datgene waar je in gelooft. Vrije tijd zag ik daardoor ook als een luxe, iets wat je moest verdienen. Dat heeft me zeker geholpen in de houding die ik later in mijn professionele carrière heb aangenomen.

Jeroen: Een paar follow-upvragen over drie woorden die je net gebruikte: katholiek, dorpje en kledingzaak. Eerst dat dorpje, was het echt klein?

Eddy: Nee, niet echt. Het is niet te vergelijken met Antwerpen, Gent of Brussel, maar ik ben geboren en getogen in Oudenaarde. Ze noemen zichzelf wel een stad, en het is het centrum van het wielrennen. Dus het is iets meer dan een gewoon dorpje.

Jeroen: Dus wel zo’n plek waar veel mensen elkaar kennen? Heeft dat jou gevormd? Mis je die gemeenschap?

Eddy: Nadat we verhuisd zijn, ben ik er nog een paar keer terug geweest, maar het is niet zo dat er nog veel contacten zijn gebleven die ik later heb onderhouden.

Jeroen: En die kledingzaak, wat voor kleding verkochten je ouders?

Eddy: Allerlei soorten kleding. Toen ik geboren werd, hadden ze zelfs nog voeding erbij, het was eigenlijk een soort kleine supermarkt. Maar na mijn geboorte hebben ze zich volledig op kleding gericht, voor iedereen, mannen, vrouwen en kinderen.

Jeroen: Kreeg je als kind mee hoe het financieel ging met de zaak, of werd dat afgeschermd?

Eddy: Dat werd wel afgeschermd. Ik heb nooit gemerkt dat er financiële zorgen waren. Al kan ik me voorstellen dat mijn vader dat niet snel zou laten merken, dat zat niet in zijn aard.

Jeroen: En hoe is het uiteindelijk geëindigd? Hebben ze de zaak verkocht?

Eddy: Ja, ze hebben ze verkocht en zijn daarna verhuisd naar het Waasland, waar mijn ouders oorspronkelijk vandaan kwamen.

Jeroen: Verkocht toen ze met pensioen gingen, of eerder?

Eddy: Eerder. Ze zagen een opportuniteit, denk ik.

Jeroen: En zijn ze daarna opnieuw gaan ondernemen?

Eddy: Ja, ze hebben een studentenhome uitgebaat in Gent, dus toch weer ondernemerschap.

Jeroen: Hoe noem je dat ook alweer in België? Een kot, toch?

Eddy: Ja, inderdaad, een kot.

Jeroen: Prachtig woord. En dan dat katholieke, was het een streng katholiek gezin, of eerder mild?

Eddy: Achteraf gezien eerder mild. We gingen als gezin wekelijks naar de kerk, maar naarmate we ouder werden, is dat er stilaan uitgegaan.

Jeroen: Dus nu doe je er praktisch niet veel meer mee? Het heeft je waarschijnlijk wel gevormd, maar…

Eddy: Ja, zeker. Vooral tussen mijn zesde en vijftiende was dat aanwezig, daarna is het wat weggeëbd.

Jeroen: Je zei net dat je van je ouders vooral hebt geleerd dat vrije tijd iets is wat je verdient. Betekent dat dat je nu een harde werker bent, iemand die altijd veel uren maakt?

Eddy: Ja, ik denk het wel, al is het moeilijk om dat van jezelf te zeggen. Maar ik merk dat ik niet op een uurtje meer of minder kijk.

Jeroen: Dat is meestal wel de manier om stappen te zetten. En wie had dat gedacht, achttien jaar geleden, dat jij nu CEO van Saxo Nederland zou zijn?

Eddy: Ik alleszins niet.

Jeroen: Nee precies. Ik heb inmiddels ervaring met 192 CEO’s, en niemand heeft dat ooit gedacht toen ze begonnen, de meesten hadden die ambitie niet eens. Het gebeurde gewoon.

Voice-over: Je luistert naar Leaders in Finance met Jeroen Broekema.

Jeroen: We ontkomen er niet aan, laten we het hebben over België en Nederland. Er bestaan natuurlijk veel stereotypen, maar jij bent de uitgelezen persoon om er iets over te zeggen. Je werkt al lang met Nederlanders, terwijl je Belgische roots hebt. Je bent hier vaak, kent zakelijk waarschijnlijk meer Nederlanders dan Belgen inmiddels. Hoe kijk jij daartegenaan?

Eddy: Ik denk dat er in elk cliché wel een kern van waarheid zit, al moet je natuurlijk oppassen met veralgemenen. Nederlanders zijn over het algemeen directer, terwijl Belgen meer overleg plegen en sneller autoriteit of hiërarchie aanvaarden. Zonder daar een waardeoordeel over te vellen, zie ik eerlijk gezegd meer gelijkenissen dan verschillen.

Jeroen: Dus de verschillen worden overdreven?

Eddy: In mijn ogen wel, ja. Er wordt vaak gezegd dat Nederland en België totaal verschillend zijn, terwijl ik dat niet zo ervaar. Ik zie alleszins meer overeenkomsten dan tegenstellingen.

Jeroen: Wat mij altijd opvalt, is dat ik het gevoel heb dat, en nogmaals, ik ben het helemaal met je eens, je mag het zeker niet veralgemenen, het in België iets respectvoller gaat, vooral als het om feedback geven gaat.

Eddy: Dat zou ik niet durven zeggen. Misschien komt het doordat ik er al wat meer aan gewend ben geraakt. Maar op zich vind ik het een goede eigenschap dat er überhaupt feedback gegeven wordt. En of die nu iets scherper of juist wat pragmatischer van aard is, dat is iets waar je leert mee om te gaan.

Jeroen: Een andere observatie is dat je in België wel meer CEO bent dan hier.

Eddy: Dat klopt, ja. Dat kunnen we wel stellen.

Jeroen: De baas is daar echt de baas, en hier, nou ja, de baas is de baas, maar als het hier en daar ondermijnd kan worden, dan is dat ook een mogelijkheid. Die herken je zo te zien. Je zit ja te knikken, dat zien de luisteraars niet.

We hebben bij Leaders in Finance altijd een reeks vragen. Dat zijn de enige vragen die ik gasten van tevoren geef, en dat zijn de vijf ongewone vragen. Die ken jij, maar ik ga ze toch even aan je stellen. Het is altijd interessant wat daaruit voortkomt, maar je hebt ze dus enigszins kunnen voorbereiden. De eerste is: heb je een ongewone of enigszins ongewone hobby, of iets bijzonders dat je in je vrije tijd doet?

Eddy: Ik zou niet direct durven zeggen dat ik een ongewone hobby heb. Tenzij je zegt dat een Belg die houdt van Nederlandse schlager muziek daaronder valt, dan mag je die wel noteren.

Jeroen: En welke specifiek dan? Heb je een voorbeeld?

Eddy: Ja, ik denk de klassiekers. Het begint bij André Hazes en eindigt bij Jantje Smit.

Jeroen: En dan sta jij echt mee te zingen?

Eddy: Dat zou wel eens kunnen gebeuren, ja.

Jeroen: Jouw collega’s kunnen dit bevestigen in een kroeg in Amsterdam?

Eddy: Al achttien jaar op rij, ja.

Jeroen: Geweldig. Wat een mooie. Dat vind ik zeker een ongewone hobby, tussen aanhalingstekens. De tweede ongewone vraag is: is er een bekend persoon, dus niet je vader of moeder, die je bewondert, of enigszins of helemaal als inspiratie ziet?

Eddy: Ik zou niet direct durven zeggen dat dat bekende personen zijn. Maar ik bewonder wel veel mensen in mijn directe omgeving. Dat heeft dan te maken met de manier waarop ze sommige dingen aanpakken of hoe ze in het leven staan. Bekend zijn ze zeker niet, maar ze helpen me wel om verder te groeien tot de mens die ik ben.

Jeroen: En even zonder namen, wat voor soort mensen zijn dat dan?

Eddy: Dat kunnen leiders zijn binnen mijn professionele loopbaan, maar ook vrienden die door hun unieke kijk op bepaalde dingen me aan het denken zetten.

Jeroen: Heb je daar een voorbeeld van? Iets waarvan je zegt: dat heeft me echt geholpen of mijn ogen geopend?

Eddy: Ja, dan kom ik meteen bij een professioneel voorbeeld. Een voormalige manager, die inmiddels niet meer voor de bank werkt, zei ooit: “Je moet je alleen zorgen maken over de dingen die je niet kunt controleren. De dingen die je wel kunt controleren, daar moet je gewoon iets aan doen.” Dat heeft me op een bepaalde manier getriggerd, waardoor ik misschien iets rustiger en pragmatischer van aard ben geworden. En dat helpt me nog steeds.

Jeroen: Omdat je eerder alles een beetje probeerde te controleren, als ik het kort samenvat?

Eddy: Ik denk dat je daar niet ver naast zit.

Jeroen: Ja, mooi. Bedankt voor het delen. Interessant, ik kan het me helemaal voorstellen.  Wat is het engste moment geweest tot nu toe in jouw leven?

Eddy: “Engste moment” is misschien een vreemd woord. Als je dat vervangt door “spannendste moment”, dan denk ik meteen aan het moment waarop ik bij De Nederlandsche Bank zat voor het fit & proper-gesprek. Je probeert je daar zo goed mogelijk op voor te bereiden, maar eigenlijk heb je totaal geen idee wat je te wachten staat. Het was belangrijk, in de eerste plaats voor mezelf, maar ook voor hoe ik me daarna richting collega’s en mijn omgeving zou moeten opstellen. Dat had best een grote impact. Toen dat proces uiteindelijk succesvol werd afgerond, kan ik wel zeggen dat ik er een pintje meer op heb gedronken.

Jeroen: Was het een prettig gesprek?

Eddy: Het was zeker een prettig gesprek, absoluut. Maar het blijft natuurlijk een toezichthouder die ook een rol te spelen heeft.

Jeroen: Grappig dat je hiermee komt. Ik had niet verwacht dat het iets uit je zakelijke leven zou zijn.

Eddy: Nee, misschien omdat ik spannende momenten niet zo direct verbind aan mijn persoonlijke leven.

Jeroen: Nee, precies. Maar je wist toch wel dat je erdoorheen zou komen, met zoveel ervaring? Of dacht je: het zou kunnen dat ik toch niet slaag voor die fit & proper-test?

Eddy: Ik denk dat dat meespeelde. Zoals je net al aanhaalde: het parcours dat ik heb afgelegd was misschien wat ongewoon, en niet per se voorbestemd om in deze rol te belanden.

Jeroen: Minder finance-gericht.

Eddy: Inderdaad. En dus weet je ook niet goed hoe bepaalde stakeholders daarnaar kijken.

Jeroen: Ja, dat snap ik. Dat iemand zegt: leuk, maar deze man weet alles van marketing en communicatie, begrijpt hij ook goed hoe het financieel in elkaar zit, wat de risico’s zijn voor klanten, of hoe het zit met know your customer en de zorgplicht?

Eddy: Inderdaad.

Jeroen: Oké, van een heel andere aard: stel, je krijgt van mij nu 200 miljoen euro gestort op je privérekening, maar je moet het binnen twee weken uitgeven. Waar gaat dat geld naartoe?

Eddy: Ik denk dat dat het aard van het beestje is, maar ik zou het beleggen. Of beter gezegd: investeren in verschillende start-ups of bedrijven die het goede met de wereld en de mens voorhebben. Niet om daar rendement uit te halen voor persoonlijk gewin, maar om het opnieuw terug te geven aan sociale doelen, om ook op dat vlak mijn steentje bij te dragen.

Jeroen: En kan je die sociale doelen verder concretiseren? Waar denk je dan aan?

Eddy: In de eerste plaats aan de medische wereld. We willen allemaal dat kanker de wereld uit wordt geholpen. Maar ik denk ook aan investeren in technologieën die het klimaat helpen, of aan initiatieven die iets kunnen doen tegen sociale armoede. Daar zou ik het aan besteden.

Jeroen: Maak je je zorgen over het klimaat?

Eddy: Ik denk dat we dat allemaal doen, toch?

Jeroen: Ja, ik wel.

Eddy: Ik ook, absoluut.

Jeroen: Waarom ik het vraag: je ziet steeds vaker dat mensen, mede onder invloed van wat er uit Amerika komt, denken dat het allemaal wel meevalt, dat we niet zoveel hoeven te doen.

Eddy: Nee, en dat verontrust mij juist nog meer.

Jeroen: Amen, helemaal mee eens. De laatste van de vijf ongewone vragen: als je één beslissing uit het verleden zou kunnen terugdraaien, welke zou dat dan zijn?

Eddy: Als ik daarop terugkijk, denk ik niet dat ik specifieke beslissingen heb genomen die bepalend waren voor mijn verdere loopbaan. Ik beschouw mezelf zelfs een beetje als een luxe paard: ik ben van de ene dag op de andere in dingen gerold en uiteindelijk gekomen waar ik nu zit. Dus ik heb niet direct spijt van beslissingen uit het verleden, integendeel, ik kijk met een glimlach terug op de kansen die ik met twee handen heb gegrepen.

Jeroen: Wat maakt dat je telkens die carrièrestappen hebt gezet? Ik laat het nu even los van je privéleven, ik bedoel je zakelijke loopbaan. Wat zorgt ervoor dat je steeds verder groeit en uiteindelijk op deze positie terechtkomt?

Eddy: Ik denk dat het deels met geluk te maken heeft, maar vooral met de mensen die je onderweg tegenkomt, mensen die in je geloven en soms meer in jou zien dan jijzelf. Door open te blijven staan voor nieuwe uitdagingen en vakgebieden, vanaf dag één bij destijds Binck, heb ik mezelf breed kunnen ontwikkelen. Dat heeft me geholpen om in verschillende richtingen te kunnen groeien.

Jeroen: Hebben mensen vaak tegen jou gezegd: “Die volgende rol, hoofd marketing, CEO van België of Nederland, dat is echt iets voor jou,” terwijl jij daar zelf nog niet over had nagedacht?

Eddy: Dat is meerdere keren gebeurd. En dan kon ik daar niet meteen ja op zeggen. Dan dacht ik: laat me er even over nadenken, ik kom er snel op terug.

Jeroen: En waar gaat het naartoe? Je bent nog jong, 48. Heb je enig idee wat het vervolg zal zijn?

Eddy: Nee, totaal niet.

Jeroen: Je kunt moeilijk nog veel hogerop binnen de organisatie. Nou ja, misschien Denemarken?

Eddy: Daar ligt mijn ambitie zeker niet. Laat me eerst maar verder groeien in deze rol.

Jeroen: Maar stel, we zijn vijf jaar verder, je bent dan vijf of tien jaar CEO van Nederland geweest. En dan?

Eddy: Dan hoop ik dat er opnieuw iets moois op mijn pad komt, iets onverwachts. En dan zal ik dat opnieuw met twee handen aangrijpen.

Jeroen: Bij voorkeur binnen de financiële sector? Of zou je ook iets totaal anders overwegen?

Eddy: Daar durf ik geen uitspraken meer over te doen, want die uitspraak van achttien jaar geleden achtervolgt me nog steeds.

Jeroen: Slechte voorspellingen. Het is al moeilijk genoeg om het weer van morgen te voorspellen, laat staan waar je over vijf jaar bent. 

Voice over: Leaders in Finance met Jeroen Broekema. 

Jeroen: We vragen alle gasten of ze een boek of film willen delen dat hen inspireert. Maar laat ik eerst vragen: lees je graag?

Eddy: Ik lees graag, al kom ik veel te weinig toe aan echt boeken lezen. Toen je me vroeg om er één te noemen, moest ik al even terugdenken. Het is geen fictie, maar non-fictie: They Ask, You Answer van Marcus Sheridan. Dat boek heeft me echt een andere kijk op veel dingen gegeven.

Jeroen: Vertel eens waar het over gaat.

Eddy: Marcus Sheridan was een ondernemer tijdens de financiële crisis van 2008. Hij had een bedrijf dat zwembaden verkocht en stond op het randje van faillissement. Hij besloot zijn marketingstrategie volledig om te gooien. En hier komen we weer bij marketing uit. Hij dacht: “We stoppen met de focus op verkopen en gaan gewoon alle vragen beantwoorden die potentiële klanten hebben.” Die antwoorden zette hij online op zijn website. Door die openheid en transparantie won hij het vertrouwen van klanten, en dat heeft hem geen windeieren gelegd, want hij is er uiteindelijk schatrijk mee geworden.

Jeroen: Wat is er van hem geworden? Ik ken het verhaal niet.

Eddy: Hij is er lezingen over gaan geven, heeft boeken geschreven, en zijn zwembadbedrijf is geëxplodeerd qua succes. Hij heeft er volgens mij het gouden ei mee gevonden. Het is een prachtig verhaal.

Jeroen: Wat haal jij er dan uit voor jezelf?

Eddy: Voor mij draait het vooral om transparantie als bedrijfsfilosofie. Terugkijkend op waarom ik voor marketing koos en al die jaren daaraan heb gewijd, marketing had vroeger vaak een negatieve connotatie: het is er om mij iets te verkopen. Dat is precies wat Sheridan doorbreekt. Hij zegt: geef gewoon eerlijke antwoorden op de vragen die klanten hebben, verberg niets, wees open. Daarmee win je vertrouwen. Die authenticiteit en eerlijkheid zorgen juist voor waarde, en dat zie je vandaag de dag ook bij succesvolle influencers terug.

Jeroen: Kun je dat transparante werken helemaal kwijt bij Saxo, of zeg je: deels wel, maar niet alles?

Eddy: Toch heel veel. Het is ook hoe we bij Saxo naar klantenservice en marketing kijken. Een van de belangrijkste uitlopers van dat boek is content marketing, waarbij het niet draait om een product met een prijs, maar om verhalen vertellen en kennis delen.

Jeroen: Mooi. Een andere vraag die ik aan alle gasten stel: heb je tips voor starters op de arbeidsmarkt? Het mag ook een tip zijn aan de Eddy van achttien jaar geleden.

Eddy: Ik zou zeggen: wees zo open-minded mogelijk. Laat veel op je pad komen. Hoe minder je probeert alles te voorspellen, hoe makkelijker je uiteindelijk komt waar je wilt zijn. Als je je vizier breed openhoudt, komt er vanzelf veel moois op je pad.

Jeroen: Heb jij dat moeten leren, of kon je dat altijd al goed?

Eddy: Ik heb het vooral moeten leren. We hadden het er al eerder over: ik hou graag controle, ik wil weten wat er staat te gebeuren. Door dat wat meer los te laten en erop te vertrouwen dat dingen ook vanzelf goed kunnen komen, had ik misschien al iets eerder stappen gezet.

Jeroen: Aan de ene kant ben je controlerend, maar aan de andere kant was je ook niet berekenend in de zin van: ik wil dat worden, dan dat, en daarna CEO. Daar was je helemaal niet mee bezig. Misschien had je juist het vertrouwen: ik kan dit wel. Klopt dat?

Eddy: Dat klopt helemaal.

Jeroen: Tot slot ben ik benieuwd: waar moet het met Saxo heen? Worden jullie een wereldwijde speler, of gaan jullie uiteindelijk verkocht worden? Wat is de strategie?

Eddy: Het afgelopen jaar hebben we ons vooral gefocust op terugkeren naar de kern: beleggen, technologie, innovatie, en de klant. De gemiddelde belegger wil steeds meer zelf de touwtjes in handen nemen. Daarom hebben we vermogensbeheer overgedragen aan andere partijen. Maar op termijn denk ik dat er weer ruimte zal komen om ons dienstenaanbod te verbreden. We zijn nu actief in elf markten die samen meer dan veertig landen bedienen, maar er is zeker nog potentieel voor verdere geografische groei.

Jeroen: Geografische groei is duidelijk. Maar als het om producten gaat, jullie hebben vermogensbeheer afgestoten, maar waar denk je dan wél aan?

Eddy: Zeg nooit nooit. Met de komst van een nieuwe aandeelhouder zou vermogensbeheer misschien opnieuw in beeld kunnen komen. Daarnaast kijken we naar ondersteunende diensten, al dan niet via partners, om het bredere financiële plaatje voor de gemiddelde Nederlander te bedienen. Denk aan successieplanning, of, als het renteklimaat weer interessanter wordt, aan de spaarmarkt. Er zijn nog genoeg mogelijkheden.

Jeroen: Interessant. Ik ben benieuwd of je er nog achttien jaar blijft werken, of dat het op termijn toch anders loopt.

Eddy: Ik ben er zelf ook benieuwd naar.

Jeroen: Je laat het los en ziet wel wat er op je pad komt. De laatste vraag die ik altijd stel: is er nog iets waarvan je denkt, jammer dat je dat niet gevraagd hebt, of iets wat je nog wilde delen?

Eddy: Dat komt niet meteen in me op. Ik denk dat je al veel te weten bent gekomen, misschien zelfs dingen die sommige collega’s nog niet van me wisten.

Jeroen: Zoals?

Eddy: Toch hoe ik als kind was en hoe ik ben opgegroeid. Dat ligt al een tijdje achter me.

Jeroen: Dat kan ik me voorstellen. Eddy, ik wil je heel hartelijk bedanken voor je tijd.

Eddy: Met veel plezier.

Jeroen: Fijn om te horen. Het was een heel leuk gesprek. Ik heb nog een klein bedankje voor je om mijn waardering te laten zien, en ik ga je volgen, misschien niet de volle achttien jaar, maar in elk geval de komende jaren. Ik ben benieuwd waar het met jou en met Saxo nog naartoe gaat. Dank je wel.

Eddy: Dank je wel.

Voice-over: Dit was Leaders in Finance. We hopen dat je deze aflevering met veel plezier hebt beluisterd. We stellen je feedback erg op prijs, wat houd je bezig en over wie wil je meer horen? Laat het ons weten via een review, op onze socialmediakanalen of gewoon direct via e-mail. Tot slot danken we onze partners voor hun steun: Kayak, EY, Mogelijk Vastgoedfinancieringen, Roland Berger en Lepaya. Benieuwd wat we nog meer doen? Volg ons of kijk op leadersinfinance.nl. Tot de volgende Leaders in Finance, en bedankt voor het luisteren.

We’d love to keep you informed on the next iterations of this event. Please enter your details below, and we’ll keep you posted!